Στα χρόνια που πέρασαν δημιουργήθηκαν νέες ανάγκες για τον μέσο άνθρωπο. Η βιομηχανία μας βομβάρδισε με χιλιάδες εικόνες, μας προσέφερε όνειρα...»
Όμως παρόλη την αύξηση των αναγκών μας, το εισόδημά μας έμεινε στάσιμο. Από τη μία λοιπόν έπρεπε να πληρώνουμε συνεχώς για όλα και από την άλλη τις περισσότερες φορές τα εισοδήματά μας δεν επαρκούσαν γι’ αυτές τις πληρωμές.
Το κενό που δημιουργήθηκε προσφέρθηκαν, απλόχερα, να το καλύψουν οι τράπεζες, δίνοντας δάνεια για κάθε περίπτωση, φτάνοντας σε αστεία επίπεδα μερικές φορές, όπως με τα «διακοποδάνεια» και τα «εορτοδάνεια», δίνοντας την ευκαιρία στον καθένα να καλύψει όχι μόνο τις βασικές του ανάγκες, αλλά να έχει και την ψευδαίσθηση ότι μπορεί με αυτόν τον τρόπο να υλοποιήσει και παραπέρα όνειρα.
Σίγουρα υπάρχουν διάφορες κατηγορίες δανειοληπτών. Κάποιοι βρέθηκαν σε δύσκολη θέση από αμέλεια, κάποιοι άλλοι από λάθος χειρισμούς, κάποιοι επειδή δεν είχαν άλλες επιλογές και κάποιοι ακόμη και από καθαρή ανοησία. Όπως και να είναι, σήμερα ο πολίτης-καταναλωτής, βάλλεται και βρίσκεται σε συνεχή άμυνα, τα χρήματα δεν του φτάνουν, και το χειρότερο: η τράπεζα σε πολλές περιπτώσεις τον καταδιώκει, απειλεί την περιουσία του και ακόμη και το ίδιο του το σπίτι.
Ο Νόμος 3869/2010 έρχεται ως ένα νέο όπλο στα χέρια των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, ως μία δεύτερη ευκαιρία. Οι υπερχρεωμένοι πολίτες με αποδεδειγμένη μόνιμη αδυναμία εξόφλησης των χρεών τους, έχουν το δικαίωμα, σύμφωνα με τον παραπάνω νόμο, να ρυθμίσουν την εξόφλησή τους και να απαλλαγούν από σημαντικό μέρος των χρεών τους, εφόσον εξυπηρετούν για τέσσερα έτη με βάση το εισόδημά τους ένα μέρος αυτών, το οποίο καθορίζεται από το δικαστήριο. Ένας πολύ χρήσιμος οδηγός, ο οποίος βρέθηκε στα χέρια μου πριν από λίγο καιρό, γραμμένος σε απλή γλώσσα που αποκωδικοποιεί τους τεχνικούς νομικούς όρους, κατανοητός τόσο σε νομικούς, όσο και σε απλούς πολίτες χωρίς νομικές γνώσεις είναι το βιβλίο της Κ. Αγγελικής Γαλανοπούλου (εκδόσεις Σάκκουλα) "Υπερχρεωμένα Νοικοκυριά – Νομική Αντιμετώπιση".
Φυσικά και ο συγκεκριμένος νόμος δεν πέρασε για να απαλλάξει τους πολίτες από κάθε βάρος. Φυσικά και οι τράπεζες δεν πρόκειται να χαρίσουν εύκολα χρήματα που τους οφείλονται. Υπάρχουν δικλείδες ασφαλείας μέσα στον ίδιο τον νόμο που τις περισσότερες φορές τον καθιστούν ουσιαστικά άχρηστο. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που μπορούν να βρουν έδαφος και να πατήσουν στον Ν.3869/2010 με καλές πιθανότητες.
Σίγουρα απαιτούνται κάποιοι συνδυασμοί κινήσεων εκτός από τη χρήση του συγκεκριμένου νόμου, και φυσικά μία έξυπνη στρατηγική. Το μόνο σίγουρο είναι βέβαια πως για να επιτευχθεί κάποιο θετικό αποτέλεσμα η κίνηση θα πρέπει να γίνει το συντομότερο δυνατό, πριν ακόμη ο υπερχρεωμένος βρεθεί σε απελπιστική κατάσταση, αλλά όσο ακόμη είναι νωρίς και σκέφτεται πως κάτι δεν πάει καλά. Τότε, αν όχι πιο νωρίς, θα πρέπει να ζητήσει συμβουλές που ίσως φανούν σωτήριες για την περιουσία του και ότι με κόπο έχει μοχθήσει να κερδίσει στη ζωή του.
Θοδωρής Καραγεωργίου
Δικηγόρος - Συγγραφέας
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω