Τα εγκαίνια του Σχολείου του Δωρικού Αλεξανδρούπολης και το Παιδαγωγικό Συνέδριο του 1951 υπό τους ήχους της ποντιακής λύρας

Η ιστορία του Δημοτικού Σχολείου του Δωρικού Αλεξανδρούπολης και λίγα λόγια για τον οικισμό του Δωρικού.

της Ουρανίας Πανταζίδου

Κατά την τελευταία έρευνά μου για το πέτρινο κτίριο του Δημοτικού Σχολείου της Νέας Χηλής έτυχε να εντοπίσω και κάποιες πληροφορίες για το Δημοτικό Σχολείο του Δωρικού Αλεξανδρούπολης. Ήταν από τα πρώτα δημοτικά σχολεία που ανεγέρθηκαν μεταπολεμικά στην Περιφέρεια της Αλεξανδρούπολης.

(Για τα εγκαίνια του πέτρινου σχολείου της Νέας Χηλής διαβάστε εδώ: www.alexpolisonline.com/2025/11/1952.html).

Το ότι στο Δωρικό είχαν εγκατασταθεί πρόσφυγες από περιοχές του Πόντου και του Καυκάσου, ήταν η αφορμή για να αναζητήσω περισσότερες πληροφορίες.

Το χωριό βρίσκεται 14 χιλ. βορειοανατολικά από την Αλεξανδρούπολη. Πριν την απελευθέρωση το Μάιο του 1920 το Δωρικό ονομαζόταν Δουραλή-κιοϊ (Τορλού-κιοϊ). Η μετονομασία του σε Δωρικό, μαζί με όλα τα τότε χωριά της Υποδιοίκησης Αλεξανδρούπολης (Δεδέαγατς) πραγματοποιήθηκε με την απόφαση 103.298/29-8-1921 του Υπουργού Πολιτικού Διοικητού Θράκης Χαράλαμπου Βοζίκη και φέρει ημερομηνία 18 Σεπτεμβρίου 1921.

Κατά την απογραφή του Ελληνικού κράτους του 1920 το Δωρικό (Δουραλή-κιοϊ) φέρεται να είχε 22 κατοίκους. Το 1922, πριν την ανταλλαγή των πληθυσμών το χωριό Δωρικό (Durali) είχε 131 μόνιμους Τούρκους κατοίκους. (www.hks.re/wiki/_media/2024:pasted:20240613-214149.pdf)

Στο σημείο αυτό να ανοίξω μια παρένθεση, για πιθανό προβληματισμό για την απόκλιση που παρατηρούμαι μεταξύ της απογραφής του Ελληνικού κράτους του 1920 και της τουρκικής πηγής το 1922.

Την τελευταία εβδομάδα του Μαΐου 1920 - αφού είχε απελευθερωθεί η Δυτική Θράκη ο Υπουργός Εσωτερικών Κ. Ρακτιβάν περιόδευσε στις περιοχές αυτές, όπου τον επισκέφτηκαν επιτροπές διαφόρων εθνικοτήτων.

Στη Θράκη είχαν παραμείνει παλιοί Βούλγαροι κάτοικοι. Αυτοί που είχαν εγκατασταθεί τα προηγούμενα χρόνια για λόγους σκοπιμότητας - κυρίως μετά την παραχώρηση της Θράκης στη Βουλγαρία το 1913, είχαν αναχωρήσει σχεδόν όλοι. Επίσης παρέμειναν και οι Τούρκοι κάτοικοι, ενώ πολλοί που είχαν αναγκαστεί να φύγουν μετά το Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο του 1913 και της παραχώρησης της Θράκης στη Βουλγαρία, επέστρεψαν στα χωριά τους.

Επίσης, όπως σημειώνει ο Ρακτιβάν, επειδή οι Βούλγαροι φεύγοντας είχαν αφήσει σπαρμένα χωράφια υπήρχε ανάγκη από εργατικά χέρια για το θερισμό. Γι΄ αυτό προχώρησε σε προκήρυξη, ζητώντας εργάτες, στους οποίους θα δίνονταν τα δυο πέμπτα της συγκομιδής (ένα πέμπτο θα πήγαινε στον ιδιοκτήτη και τα άλλα δυο πέμπτα στον σπείροντα). Επίσης πρότεινε να μεταφερθούν Καυκάσιοι πρόσφυγες, που βρίσκονταν ήδη στη Θεσσαλονίκη για να εγκατασταθούν σε χωριά της Θράκης. Γι΄ αυτό και βλέπουμε από τον Ιούνιο του 1920 και μετά εγκατάσταση Καυκασίων προσφύγων και στην Περιφέρεια της Αλεξανδρούπολης. (www.alexpolisonline.com/2020/03/1920.html)

Μετά τη Συνθήκη της Λωζάνης (1923 ανταλλαγή των πληθυσμών) στο Δωρικό εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες από τον Πόντο και περιοχές του Καυκάσου - Καρς. Δεν αποκλείεται όμως, από τις μερικές χιλιάδες που είχαν έρθει το 1920 στο Νομό Έβρου να εγκαταστάθηκαν κάποιες οικογένειες και στο Δωρικό.

Επανέρχομαι στο σχολείο του Δωρικού.

Το πρώτο μονοτάξιο δημοτικό σχολείο του χωριού είχε χτιστεί το 1927 με δαπάνες του κράτους και προσωπική εργασία των κατοίκων.

Κατά την επίσκεψή μου στα ΓΑΚ Έβρου, για αναζήτηση περισσοτέρων πληροφοριών, εντόπισα την έκθεση του Επιθεωρητή Στοιχειώδους Εκπαίδευσης, που είχε επισκεφθεί το σχολείο στις 17 Μαΐου 1940.

Σύμφωνα με την έκθεση το σχολείο ήταν κακότεχνο και με αφορμή την προαγωγή του σε διτάξιο ο Επιθεωρητής είχε προτείνει ν΄ αποκτήσει το χωριό ένα καινούριο κτίριο, τύπου 3/τάξιου. Πρότεινε μάλιστα το υπάρχον, εφόσον επισκευαστεί να στεγάσει το νηπιαγωγείο, που τότε είχε 26 παιδάκια.

Το κράτος για την ανέγερση του σχολείου είχε εγκρίνει το ποσό των 130.000 δραχμών, οι δε κάτοικοι είχαν συγκεντρώσει ικανό αριθμό πέτρας και περίμεναν την αρχιτεκτονική μελέτη από τη Γενική Διοίκηση Θράκης για την έναρξη των εργασιών. Το σχολικό ταμείο την περίοδο εκείνη διέθετε 132.000 δρχ.

Στην ίδια έκθεση αναφέρεται ότι το σχολείο δεν είχε αφοδευτήρια, είχε όμως σχολικό κήπο 25 στρεμμάτων, που απέφερε έσοδα 3.000 δρχ. Την περίοδο εκείνη όμως δεν καλλιεργείτο. Δασκάλα του σχολείου ήταν η Ισαβέλλα Σιβρικώζη από την Κεσσάνη της Αν. Θράκης, απόφοιτος του 3/ταξίου Διδασκαλείου Αλεξανδρούπολης.

Στο σχολείο φοιτούσαν 118 μαθητές από 120 που ήταν εγγεγραμμένοι. Οι μαθητές ήταν υγιείς, όμως δε φοιτούσαν κανονικά, λόγω της μη κανονικής λειτουργίας του σχολείου. Άπαντες οι μαθητές προέρχονταν από Πόντιους γονείς και μιλούσαν την Ποντιακή διάλεκτο.

Την ίδια ημέρα ο Επιθεωρητής επισκέφθηκε και το Νηπιαγωγείο του χωριού. Αυτό στεγαζόταν σε μικρό ιδιόκτητο οικίσκο 20 τ.μ. Δεν είχε πάτωμα ούτε οροφή ενώ ο ελλιπής φωτισμός έμπαινε από ένα μικρό παράθυρο. Το κτίσμα ήταν παντελώς ακατάλληλο, όμως δεν υπήρχε κάτι καλύτερο. Το μόνο που διέθετε το κτίσμα ήταν μια θερμάστρα, ενώ τα μικρά καθίσματα τα είχαν φέρει οι μαθητές από το σπίτι τους. Νηπιαγωγός ήταν η Δήμητρα Τσαρούχα από το Σουφλί.

Λίγους μήνες μετά την επιθεώρηση κηρύχθηκε ο πόλεμος, στη συνέχεια ήρθε και η διπλή Κατοχή (Γερμανών και Βουλγάρων) οπότε το χωριό δεν πρόλαβε να χτίσει το σχολείο του. Και σαν να μην έφτανε αυτό, το Δωρικό βρέθηκε στη μέγγενη του εμφυλίου, γι΄ αυτό και οι κάτοικοί του το είχαν εγκαταλείψει για τρία χρόνια.

Όταν επέστρεψαν μετά τη λήξη του εμφυλίου είδαν το σχολείο πυρπολημένο από τους αντάρτες. Η ανέγερση ενός νέου σχολείου ήταν στις προτεραιότητες κράτους και κατοίκων.

Το Δωρικό ήταν από τα πρώτα χωριά της Περιφέρειας Αλεξανδρούπολης που μεταπολεμικά απέκτησαν σχολείο.

Να σημειώσω εδώ ότι το χωριό από το 1946 είχε οριστεί ως Κοινότητα Δωρικού. Πιστεύω ότι έχει τη σημασία του, καθώς ως Κοινότητα διαχειριζόταν δικό της προϋπολογισμό, με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό. Ως παράδειγμα να καταθέσω ότι η Κοινότητα Δωρικού το 1951 είχε προϋπολογισμό 40.000.000 δρχ. Το Συμβούλιο όμως, που αποτελούνταν από προοδευτικούς γεωργούς είχε επιβάλει φόρο γεωργικής παραγωγής 3%, για να ενισχυθούν τα έσοδά της Κοινότητας. Τότε στην Κοινότητα ανήκε και το Αετοχώρι.

Για να επανέλθω όμως στο σχολείο, αυτό ανεγέρθηκε με χρήματα του Εράνου Πρόνοιας Βορείων Επαρχιών, ενώ τα εγκαίνιά του πραγματοποιήθηκαν το Νοέμβριο του 1950.

Από τα εγκαίνια του σχολείου το Νοέμβριο του 1950

Στα εγκαίνια παρέστησαν: Ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως Ιωακείμ Καβύρης, ο Νομάρχης Έβρου Χαρ. Δώδος, ο Διευθυντής Έβρου Στρατηγός Κομπόκης, ο Διευθυτής Χωροφυλακής Έβρου Κουτσουρέλης, ο Επιθεωρητής Δημοτικών Σχολείων Γ. Κωνσταντινίδης και πλήθος κόσμου.

Μετά τις ομιλίες των επισήμων, όπου αναφέρθηκαν στο σημαντικό έργο του Εράνου των Βορείων Επαρχιών, που τελούσε υπό την προστασία της βασίλισσας Φρειδερίκης τα παιδιά απήγγειλαν διάφορα ποιήματα.

Πηγή: ΓΑΚ Έβρου

Η παραπάνω εικόνα είναι από την έκθεση της σχολικής εφορείας 1973-1975, την οποία αποτελούσαν οι Κερασίδης Θεόδωρος του Νικολάου, Τσερκεζίδης Θεόφιλος του Ιωάννου, Κυριακίδης Μιχαήλ και Θεοδωρίδης Σάββας.

Ένα χρόνο μετά τα εγκαίνια, στις 3 Ιουνίου 1951, η Κοινότητα του Δωρικού θα φιλοξενούσε το Παιδαγωγικό Συνέδριο Δωρικού!!!

Η εφημερίδα ο ΤΥΠΟΣ της Θράκης καλύπτει με πλούσιο ρεπορτάζ το συνέδριο, παρέχοντας και πολλές γλαφυρές εικόνες από όσα συνέβησαν μετά τη λήξη του...

Όπως γράφει, εκείνη την Κυριακή δυο λεωφορεία ξεκινούσαν από την Αλεξανδρούπολη για να μεταφέρουν τους δασκάλους στο Δωρικό. Το χωριό τότε απείχε από την Αλεξανδρούπολη 20 χιλ.

Οι ενθουσιώδεις εκπαιδευτικοί σκόρπιζαν την ευθυμία και τη χαρά με τα τραγούδια τους στον αγροτικό κόσμο των χωριών απ΄ όπου διέρχονταν.

Τα παιδιά έτρεχαν πίσω από τα αυτοκίνητα, οι γεωργοί άφηναν προς στιγμή την εργασία τους και ατένιζαν με συμπάθεια τον κόσμο που βρίσκονταν μέσα στα λεωφορεία.

Δεξιά κι αριστερά χωριά, μικρά και μεγάλα. Τα λεωφορεία διέσχισαν την Άνθεια, το ωραίο και μεγάλο χωριό αφήνοντας αριστερά την Αγνάντια και λίγο μετά φάνηκε το Δωρικό.

Μερικά ακόμη ανεβοκατεβάσματα σε ανώμαλο δρόμο και επιτέλους τα λεωφορεία έκαναν την είσοδό τους στο χωριό. Οι δάσκαλοι κατευθύνθηκαν προς το Σχολείο, όπου τους υποδέχθηκε ο δάσκαλος Χριστόφορος Σιτμαλίδης με τη σύζυγό του Όλγα Καπετανίδου. Στην υποδοχή παραβρέθηκαν και μερικοί χωρικοί.

Ο Επιθεωρητής των Δημοτικών Σχολείων Γεώργιος Κωνσταντινίδης πρότεινε να επισκεφτούν την εκκλησία του χωριού. Εκεί ο νέος ιερέας Δ. Σβούρας ξενάγησε τους επισκέπτες.

Στη συνέχεια οι δάσκαλοι επέστρεψαν στο σχολείο για να ξεκινήσουν οι εργασίες του συνεδρίου.

Στην ομιλία του ο δάσκαλος Χρ. Σιτμαλίδης τόνισε, μεταξύ άλλων ότι το σχολείο ολοκληρώθηκε χάρις στην προσωπική εργασία των κατοίκων και μίλησε με υπερηφάνεια για τον σχολικό κήπο.

Μετά το πέρας των εργασιών κάθισαν στη σκιά των δέντρων για να απολαύσουν το φαγητό τους.

Ο Πρόεδρος της Κοινότητας Δωρικού Γ. Κυριακίδης, ένας φιλοπρόοδος γεωργός μερίμνησε ώστε το γεύμα των δασκάλων να εμπλουτιστεί με δυο αρνιά, ενώ τους προσφέρθηκε για επιδόρπιο μέλι παραγωγής του Γραμματέα της Κοινότητας Αλκιβιάδη Τοπαλίδη, κατοίκου Αετοχωρίου (πρόκειται για τον αδελφό του Νικολάου Τοπαλίδη, γνωστού μελισσοκόμου και εκδότη του περιοδικού "ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΗ ΕΛΛΑΣ").

(Για τον Νικόλαο Τοπαλίδη διαβάστε εδώ: www.alexpolisonline.com/2019/09/nikolaos-topalidis.html).

Μετά το γεύμα σειρά είχαν οι χοροί. Η ποντιακή λύρα του Καλαϊτζίδη ξεσήκωσε τον δάσκαλο Δημήτριο Παπαδόπουλο (Σταυριώτη) του Α' Δημοτικού Σχολείου Αλεξανδρούπολης.

Ο Πόντιος δάσκαλος βρέθηκε στο στοιχείο του. Ακατάβλητος, ώρες ολόκληρες χόρευε τη "Λεμόνα" κ.α. ποντιακούς χορούς μαζί με τους υπόλοιπους Πόντιους του χωριού.

(Για τον Δημ. Παπαδόπουλο - Σταυριώτη διαβάστε εδώ: www.alexpolisonline.com/2020/01/blog-post_73.html).

Στο γεύμα παρακάθισαν και οι: Πρόεδρος και Γραμματέας της Κοινότητας Δωρικού, ο ιερέας Δημ. Σβούρας, ο Λεωνίδας Κεσίδης, ο Θεόφιλος Κυριακίδης, ο Μιχ. Κυριακίδης, ο επιστάτης των μεταλλείων Κ. Καλαϊτζίδης, η κ. Παπαδοπούλου, ο Αστ. Σταθμάρχης Νίψας, ο Πρόεδρος και ο Γραμματέας της Κοινότητας Ανθειας Κ. Καβουρτζίκης και Δ. Τσακμακίδης, ο γεωπόνος Αθηνοδ. Χατζηθεοδώρου, ο μελισσοκόμος Νικ. Τοπαλίδης, που βρισκόταν στην περιοχή για επιθεώρηση κ.α.

Μέσα από την ίδια εφημερίδα αντλούμε κάποιες επιπλέον πληροφορίες: Το χωριό παλαιότερα είχε 50.000 αιγοπρόβατα, όμως το 1951 μόλις έφταναν τα 110 και από 500 μεγάλα ζώα τους έμειναν μόλις 80.

Τα σπίτια τους ήταν κατεστραμμένα, μερικά καμμένα και όλα χωρίς παραθυρόφυλλα. Με τη συνεργασία όλων η επανεγκατάσταση έως εκείνη τη στιγμή είχε προχωρήσει ικανοποιητικά. Επίσης πρόλαβαν κι έσπειραν τα χωράφια τους κι ήλπιζαν σε μια καλή σοδειά.

Λίγα λόγια για τις Διοικητικές μεταβολές του Δωρικού

Το 1924 ο οικισμός του Δωρικού ενώνεται με την Κοινότητα του Άβαντα. (www.eetaa.gr/eetaa/metaboles/fek/1924/fek_194a_1924.pdf)

Στην απογραφή του 1928 ο οικισμός του Δωρικού φέρεται να είχε 273 κατοίκους, εκ των οποίων 130 άρρενες και 143 θήλεις.

Το 1931 το Δωρικό αποσπάται από την Κοινότητα του Άβαντα και προσαρτάται στην Κοινότητα της Νίψας (ΦΕΚ 364Α - 16/10/1931).

Το 1946 το Δωρικό ορίζεται ως Κοινότητα (ΦΕΚ 150Α - 09/05/1946). Με το ίδιο ΦΕΚ στην Κοινότητα υπάγεται και το Αετοχώρι.

Το 1997 η Κοινότητα προσαρτάται στο Δήμο Τραϊανούπολης (ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997).

Το 2010, με τη Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης - Πρόγραμμα "Καλλικράτης", οι οικισμοί Δωρικού και Αετοχωρίου όπως και ολόκληρος ο Δήμος Τραϊανούπολης προσαρτώνται στο Δήμο Αλεξανδρούπολης (ΦΕΚ 87Α-07/06/2010).

Υ.Γ.

Τα παρακάτω ονόματα προέρχονται από το Μητρώο Θηλέων της Κοινότητας Δωρικού, γεννηθέντων από το 1862 έως και το 1924 (ανταλλαγή πληθυσμών).

1. Ιωσηφίδου Χριστίνα του Απόστολου και της Βαρβάρας
2. Καισίδου Σουμέλα του Ιωάννη και της Ελισάβετ
3. Κοσμίδου Ελένη του Δημήτρη και της Μαρίας
4. Αμοιρίδου Κυριακή του Κοσμά και της Ευθυμίας
5. Κερασίδου Άννα του Χριστόφορου και της Μαρίας
6. Χαραλαμπίδου Ελένη του Κωνσταντίνου και της Δέσποινας
7. Πουνερίδου Ευθυμία του Συμεών και της Ελένης
8. Κερασίδου Χρυσή του Λάζαρου και της Σοφίας
9. Γολιδοπούλου Σοφία του Παντελή
10. Κυριακίδου Μαρία του Παναγιώτη και της Ευγνωσίας
11. Ατματζίδου Παρέσα του Βασίλειου και της Αγάπης
12. Ατματζίδου Χρυσή του Ιωάννη και της Μαρίας
13. Κερασίδου Σοφία του Αβραάμ και της Στέλλας
14. Καλαιτζίδου Ναζή του Χριστόφορου και της Παρέσας
15. Παναγιωτίδου Μαργαρίτα του Χαράλαμπου και της Χατούνας
16. Κυριακίδου Τατιανή του Χρήστου και της Μάρθας
17. Κερασίδου Αγγελική του Λωνσταντίνου
18. Ατματζίδου Αικατερίνη του Ιωάννη και της Ελισάβετ
19. Γολιδοπούλου Μαρία του Παντελή και της Παρθένας
20. Θαναηλίδου Θεοφρωνία του Ηρακλή και της Μαρίας
21. Κυριακίδου Νίνα του Αναστάσιου και της Ελένης
22. Δημητριάδου Μαρία του Γεωργίου και της Κυριακής
23. Κυριακίδου Ζωγράφα του Ιωάννη και της Μαρίας
24. Κερασίδου Σοφία του Θεόδωρου και της Θέκλας
25. Μαχαιρίδου Ελένη του Γεώργιου και της Μαρίας
26. Σαβελίδου Παρέσα του Κωνσταντίνου και της Ελένης
27. Τριανταφυλλίδου Σοφία του Κωνσταντίνου και της Αγάπης
28. Ατματζίδου Μάρθα του Νικολάου
29. Καισίδου Μαρία του Παναγιώτη και της Σουμέλας
30. Δημητριάδου παρθένα του Γεωργίου και της Κυριακής
31. Μαυροκεφαλίδου Βασιλική του Αβραάμ και της Ευδοκίας
32. Δημητριάδου Κυριακή του Θεόδωρου και της Ευδοκίας
33. Συτμαλίδου Μυροφόρα του Γεωργίου και της Ελένης
34. Χαραλαμπίδου Μυροφόρα του Ιωάννη και της Βαρβάρας
35. Τσοτουλίδου Ευαγγελία του Χρήστου και της Μάρθας
36. Μαχαιρίδου Σιδώνα του Παύλου και της Μαγδαληνής
37. Ρενταρή Βασιλική του Δράκου και της Ευανθίας
38. Τσαρουχίδου Αλεξάνδρα του Ιωάννη και της Μάρθας
39. Τουρατσίδου Αικατερίνη του Πέτρου και της Χρυσής
40. Δεσποινίδου Άννα του Αρσένιου και της Ανατολής
41. Καραιλανίδου Κυριακή του Συμεών και της Μαρίας
42. Κυριακίδου Αικατερίνη του Δημήτριου και της Ανατολής
43. Μωυσιάδου Σοφία του Χρήστου και της Κατίνας
44. Μαροπούλου Χριστίνα του Σάββα και της Σοφίας
45. Πουνερίδου Όλγα του Ιακώβ και της Ευθυμίας
46. Ατματζίδου Σοφία του Ανατσάσιου και της Παρθένας
47. Τσαρουχίδου Ελένη του Μαυσή και της Ελισάβετ
48. Ατματζίδου Καλλιόπη του Κωνσταντίνου και της Ερσαίας
49. Θαναηλίδου Αικατερίνη του Αλέξανδρου και της Μαρίας
50. Κυριακίδου Πολυξένη του Θεόδωρου και της Τατιανής
51. Κυριακίδου Αρετή του Λαυρέντιου και της Αγγελικής
52. Τουσίδου Χρυσή του Αναστάσιου και της Ελένης
53. Ατματζίδου Σταυρούλα του Χρήστου και της Άννας
54. Γολιδοπούλου Μαρία του Δαμιανού και της Σοφίας
55. Μαρουφίδου Βασιλική του Χριστόφορου και της Δόμνης
56. Αμοιρίδου Ελένη του Χρήστου και της Κυριακής
57. Παλαντζίδου Σοφία του Γρηγόριου και της Μαργαρίτας
58. Καλαιτζίδου Μαριάνθη του Δημήτριου και της Ελένης
59. Δεσποινίδου Μαρία του Πέτρου και της Ιλιανής
60. Θεοδωρίδου Ευτέρπη του Πολυχρόνη και της Αμαλίας
61. Κυριακίδου Νίνα του Θεόδωρου και της Παρθένας
62. Λαζαρίδου Όλγα του Αλέξανδρου και της Χρυσούλας
63. Τουσίδου Πολυξένη του Αλέξανδρου και της Μαργαρίτας
64. Καπαγερίδου Βαρβάρα του Δημήτριου και της Ανατολής
65. Θαναηλίδου Ευγνωσία του Ιωάννη και της Ανατολής
66. Κερασίδου Άννα του Δημητρίου και της Θάλειας
67. Τσαρουχίδου Μαρία του Σάββα και της Άννας
68. Κερασίδου Αικατερίνη του Δημητρίου και της Άννας
69. Κυριακίδου Νίνα του Ευθύμιου και της Άννας
70. Ατματζίδου Αγαθία του Κωνσταντίνου και της Μάρθας
71. Κερασίδου Μαρία του Κλήμη και της Χρυσής
72. Κυριακίδου Τατιανή του Μιχαήλ και της Ιλώνας
73. Κυριακίδου Ευδοκία του Ιωάννη και της Ρουδάμας
74. Κερασίσου Άννα του Γεωργίου και της Ευγνωσίας
75. Κυριακίδου Άννα του Βασίλειου και της Ματρώνας
76. Τσαρουχίδου Παρθένα του Δημήτριου και της Ελένης
77. Τσοτουλίδου Νίνα του Ευσέβιου και της Άννας
78. Τσαρουχίδου Μαρία του Σάββα και της Άννας
79. Χαραλαμπίδου Ξανθίπη του Χρήστου και της Παρθένας
80. Τσαρουχίδου Ελευθερία του Τσακίρη και της Μάρθας
81. Κυβεντίδου Σοφία του Νικόλαου και της Δέσποινας
82. Πιστοφίδου Μαρία του Αχιλλέα και της Σοφίας
83. Τσερκεζίδου Εύα του Ηρακλή και της Μυροφόρας
84. Τσαρουχίδου Νίνα του Ιωάννη και της Ελένης
85. Καλαιτζίδου Σοφία του Γρηγόρη και της Μαργαρίτας
86. Πουνερίδου Όλγα του Ιακώβ και της Ευθυμίας
87. Μελετίδου Μάρθα του Ιωάννη και της Ρουδάμας
88. Κυριακίδου Αθηνά του Παναγιώτη και της Ελένης
89. Ατματζίδου Χρυσή του Δημήτριου και της Αγάπης
90. Δεσποινίδου Νίνα του Νικόλαου και της Μαρίας
91. Πουνερίδου Ελένη του Ιωάννη και της Παρθένας
92. Τουσίδου Μαρία του Ιωακείμ και της Σοφίας
93. Κερεσίδου Χρυσή του Ιγνάτιου
94. Τσιρολίδου Βασιλική του Χριστόφορου και της Δόμνας
95. Ατματζίδου Ανατολή του Κλήμη και της Χρυσής
96. Κυριακίδου Σοφία του Δημητρίου και της Ανατολής
97. Κυριακίδου Ελισάβετ του Θεοφύλακτου και της Ζωγράφας
98. Κερασίδου Όλγα του Δημητρίου και της Σοφίας
99. Κερασίσου Παρθένα του Κωνσταντίνου και της Σοφίας
100. Κυριακίδου Σοφία του Δημήτριου και της Άννας
101. Συτμαλίδου Όλγα του Ευάγγελου και της Ελισάβετ
102. Τοπαλίδου Ασπασία του Ευστάθιου και της Κυριακής
103. Ατματζίδου Ελισάβετ του Νικόλαου και της Παρέσας
104. Κυβεντίδου Θεοδώρα του Δημητρίου και της Αγάπης
105. Γολιδοπούλου Κλειαρέτη του Ιορδάνη και της Ελένης
106. Καλαιτζίδου Κυριακή του Αχιλλέα και της Σοφίας
107. Καλαιτζίδου Αικατερίνη του Ιωάννη και της Σωτηρίας
108. Καλαιτζίδου Καλλιόπη του Ιακώβ και της Ευθυμίας
109. Κερασίσου Ευθυμία του Αναστάσιου και της Σαλώμης
110. Λαζαρίδου Μαρία του Θεοφύλακτου και της Ζωγράφας
111. Κερασίδου Μαρία του Δημητρίου και της Αγάπης
112. Κυριακίδου Άννα του Κωνσταντίνου και της Σοφίας
113. Κυριακίδου Όλγα του Ιωάννη και της Δέσποινας
114. Στεφανίδου Μαρία του Χρύσανθου και της Χριστίνας
115. Ατματζίδου Άννα του Μιχαήλ και της Αικατερίνης
116. Μαχαιρίδου Κλειώ του Σάββα
117. Γολιδοπούλου Καλλιόπη του Μιχαήλ και της Μαρίας
118. Κυριακίδου Δόμνη του Δημητρίου και της Βαλασίας
119. Δημητριάδου Χριστίνα του Ιωάννη και της Παρθένας
120. Τσερκεζίδου Άννα του Σάββα και της Σάρρας
121. Δημητριάδου Παρθένα του Χρήστου και της Μαρίας
122. Κυριακίδου Άννα του Γεωργίου και της Αγάπης
123. Κυριακίδου Όλγα του Κλήμη και της Χρυσής
124. Κερασίσου Άννα του Λαυρέντιου και της Αγγελικής
125. Σπυριδοπούλου Αγάπη Χριστόφορου και Ελένης
126. Κυριακίδου Μαρία του Απόστολου και της Ευθυμίας
127. Κυριακίδου Ελένη του Κυπριανού και της Νίνας
128. Κοπαλίδου Ζωή του Κωνσταντίνου
129. Κουρτίδου Δωροθέα του Δημήτριου και της Ελένης
130. Προδρόμου Ελένη του Βασιλείου και της Οσίας
131. Παροτσίδου Ελένη του Αριστείδη και της Μυροφόρας
132. Κερασίσου Ανατολή του Αριστείδη και της Αλεξάνδρας
133. Ιορδανίδου Μάρθα του Δημητρίου και της Μαρίας
134. Κυβεντίδου Μάρθα του Νικολάου και της Δέσποινας
135. Κυριακίδου Θάλεια του Νικολάου και της Μαρίας
136. Ρενταρή Μελπομένη του Στυλιανού και της Βασιλικής
137. Στεφανίδου Μαρία του Χρήστου και της Αγγελικής
138. Καλαιτζίδου Παρθένα του Ιωάννη και της Αναστασίας
139. Μαρουφίδου Αναστασία του Κωνσταντίνου και της Θεοφίλης
140. Συτμαλίδου Ελένη του Θεόδωρου και της Ευθυμίας
141. Καρασαρλίδη Μαρία του Παναγιώτη
142. Τσομπανίδου Μαρία του Δημητρίου
143. Γολιδοπούλου Όλγα του Συμεών και της Μαρίας
144. Χαραλαμπίδου Μαρία του Σπύρου και της Ελένης
145. Κυριακίδου Βαρβάρα του Ισαάκ και της Χρυσής
146. Καπαγερίδου Μαρία του Λαυρέντιου και της Ελένης
147. Χαραλαμπίδου Όλγα του Αριστείδη και της Μυροφόρας
148. Κυριακίδου Θεοπούλα του Απόστολου και της Άννας
149. Τσερκεζίδου Άννα του Σάββα και της Σάρρας
150. Χατζημάγιογλου Σοφία του Χρήστου και της Κυράνας
151. Γραμματικοπούλου Κυριακή του Κων/νου και της Μαριάνθης
152. Καραιλανίδου Μυροφόρα του Χρήστου και της Κυριακής
153. Δεσποινίδου Αικατερίνη του Ιωάννη και της Άννας
154. Καπαγιαννίδου Αφροδίτη του Ιωάννη και της Αθηνάς
155. Ατματζίδου Ουρανία του Αναστάσιου και της Θεοφρωνίας
156. Θαναηλίδου Αναστασία του Δημητρίου και της Αικατερίνης
157. Κυριακίδου Αλεξάνδρα του Ιωάννη και της Εύας
158. Καραιλανίδου Ανδρονίκη του Χρήστου και της Μαρίας
159. Τσαρουχίδου Ελένη του Ευάγγελου και της Μαρίας
160. Χαραλαμπίδου Ελένη του Ιωάννη και της Ραχήλ
161. Ιωαννίδου Αικατερίνη του Ισαάκ και της Σοφίας
162. Μαροπούλου Μαριάνθη του Νικολάου και της Βάιας

- Θα ήθελα να ευχαριστήσω δημόσια την προϊσταμένη των ΓΑΚ Έβρου κ. Εύα Βλισίδου καθώς και το υπόλοιπο προσωπικό, που όποτε τους επισκέπτομαι με εξυπηρετούν με περισσή ευγένεια.

Ουρανία Πανταζίδου
Υποπλοίαρχος Π.Ν. (ε.α)
[post_ads]