Ξαφνικά η ακροδεξιά γίνεται «της μόδας». Όπως η Γκιλφόιλ γίνεται μία γυναίκα εξωφύλλου, μία γυναίκα–πρότυπο και όχι θιασώτρια των τραμπικών θέσεων...
Γράφει η Τζένη Κριθαρά
Στο εξώφυλλο της ελληνικής έκδοσης του περιοδικού «Vogue» φιγουράρει η νέα πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, Κίμπερλι Γκιλφόιλ, παραχωρώντας παράλληλα και την πρώτη της συνέντευξη εν όψει της έλευσής της στη χώρα μας. Ακόμα και η ίδια η επιλογή της να την γνωρίσει το ελληνικό κοινό μέσα από ένα lifestyle έντυπο – εν μέσω της δεδομένης διεθνούς γεωπολιτικής συγκυρίας – μαρτυρά τη βαρύτητα που (δεν) προσδίδει στον ρόλο της και τον συμβολισμό του, καθώς και τη γραμμή που έχει λάβει από τον Λευκό Οίκο σχετικά με την (αμελητέα) σημασία της Αθήνας στους σχεδιασμούς της Ουάσιγκτον.
Πιο προβληματικό από τον τρόπο που αντιλαμβάνεται η Κίμπερλι Γκιλφόιλ τον νέο της ρόλο είναι το γεγονός πως οι απόψεις της ίδιας και της κυβέρνησης που εκπροσωπεί πασπαλίζονται ήδη με μπόλικη χρυσόσκονη από τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης για να γίνουν πιο ελκυστικές και πιο εύπεπτες. Χτίζοντας το προφίλ μίας νέας, όμορφης, μορφωμένης και μοντέρνας γυναίκας, η Γκιλφόιλ μεταφέρει απόψεις και πολιτικές οπισθοδρομικές, ακροδεξιές και καταπιεστικές προς διάφορες ομάδες πολιτών, όπως άλλωστε και η κυβέρνηση που την επέλεξε γι’ αυτή τη θέση. Εκμεταλλευόμενη ακόμα και το γεγονός πως είναι πρώτη γυναίκα που αναλαμβάνει το συγκεκριμένο αξίωμα στη χώρα μας, προσπαθεί να περάσει την εικόνα μίας μαχητικής γυναίκας, όταν στην πραγματικότητα έχει ταχθεί υπέρ μισογυνίστικων απόψεων και πολιτικών του Ντόναλντ Τραμπ.
Η αισθητικοποίηση της ακροδεξιάς μέσω εικόνας και αφήγησης είναι πάγια τακτική των mainstream media και των ίδιων των εκπροσώπων αυτού του χώρου, καθώς απογυμνώνει τη ρητορική τους από το ιδεολογικό της βάρος και την κάνει ελκυστική – ιδιαίτερα σε νέους ή απολιτίκ πολίτες. Τα αποτελέσματα είναι πάντα τα ίδια: κανονικοποίηση της ακροδεξιάς ρητορικής, αποπολιτικοποίηση του δημόσιου διαλόγου και διάχυση του μίσους σε «αποδεκτές» μορφές λόγου. Αυτό δημιουργεί μια ψευδή ισοτιμία: ο ακροδεξιός λόγος παρουσιάζεται ως «απλώς άλλη μία άποψη» και όχι ως απειλή για τη δημοκρατία. Με τον τρόπο αυτό, ο ακροδεξιός λόγος νομιμοποιείται.
Στην προκειμένη περίπτωση, νομιμοποιούνται όσα πρεσβεύει η Γκιλφόιλ ως προσωπική επιλογή του Τραμπ: η πολιτική της μηδενικής ανοχής στο μεταναστευτικό, το ξήλωμα των δικαιωμάτων των γυναικών και της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, ο νέος μακαρθισμός του εφαρμόζει απροκάλυπτα ο Λευκός Οίκος, η απόπειρα ανατροπής νόμιμου εκλογικού αποτελέσματος, η ενίσχυση της συνωμοσιολογίας (Covid-19, QAnon κλπ) και η λήψη ισλαμοφοβικών μέτρων που έχουν κριθεί αντισυνταγματικά από σειρά δικαστηρίων. Το να υποδεχόμαστε και να προβάλλουμε ένα πρόσωπο με τέτοιες αντιλήψεις (και ταυτόχρονα τέτοιες αρμοδιότητες) δίνοντας έμφαση μόνο στη λάμψη και την ομορφιά που αποπνέει είναι πολύ επικίνδυνο. Όταν η ακροδεξιά ρητορική μπαίνει στη mainstream κουλτούρα, το φάσμα των ιδεών που θεωρούνται κοινωνικά αποδεκτές διευρύνεται μετατοπιζόμενο προς ακραίες θέσεις.
Η mainstream κουλτούρα έχει τεράστια δύναμη διαμόρφωσης ταυτοτήτων. Όταν η ακροδεξιά αισθητική («Πρώτα η Αμερική», πολιτική «Νόμος και Τάξη», αντιμεταναστευτικά μέτρα) αρχίζει να γίνεται σιωπηρά και ύπουλα δημοφιλής, ο κόσμος την απορροφά χωρίς να τη βλέπει ως πολιτική ιδεολογία. Ξαφνικά, η ακροδεξιά γίνεται «της μόδας» και όχι απειλητική. Όπως η Κίμπερλι Γκιλφόιλ γίνεται μία γυναίκα εξωφύλλου, μία γυναίκα - πρότυπο και όχι θιασώτρια των τραμπικών θέσεων και μεθόδων.
Ενδιαφέρον, πάντως, έχει να ρίξουμε μία ματιά στα σκάνδαλα στα οποία έχει εμπλακεί αυτή η «γυναίκα - πρότυπο», τα οποία έχουν αποσιωπηθεί εντέχνως από τότε που ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά της για την θέση του πρέσβη στην Αθήνα. Αρχικά, το 2015 είχε αποκαλέσει τους Έλληνες «τζαμπατζήδες» με αφορμή την κρίση χρέους. Πολύ νωρίτερα, όταν ακόμα εργαζόταν ως παρουσιάστρια στο Fox News, είχε γίνει εις βάρος της καταγγελία από εργαζόμενη του σταθμού για σεξουαλική παρενόχληση, η οποία υποστήριζε πως η Γκιλφόιλ την ανάγκαζε να κοιμάται με ισχυρούς άνδρες. Η υπόθεση έληξε με το Fox News να προβαίνει σε εξωδικαστικό διακανονισμό με την πρώην εργαζόμενή του. Άρθρα στον αμερικανικό Τύπου αναφέρουν πως κατά τη διάρκεια εκδηλώσεων της προεκλογικής εκστρατείας του Τραμπ, η Γκιλφόιλ φέρεται να έκανε σεξουαλικώς υπονοούμενες προτάσεις σε όσους προσέφεραν τα περισσότερα χρήματα.
Πηγή: imerodromos.gr
[post_ads]
Στο εξώφυλλο της ελληνικής έκδοσης του περιοδικού «Vogue» φιγουράρει η νέα πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, Κίμπερλι Γκιλφόιλ, παραχωρώντας παράλληλα και την πρώτη της συνέντευξη εν όψει της έλευσής της στη χώρα μας. Ακόμα και η ίδια η επιλογή της να την γνωρίσει το ελληνικό κοινό μέσα από ένα lifestyle έντυπο – εν μέσω της δεδομένης διεθνούς γεωπολιτικής συγκυρίας – μαρτυρά τη βαρύτητα που (δεν) προσδίδει στον ρόλο της και τον συμβολισμό του, καθώς και τη γραμμή που έχει λάβει από τον Λευκό Οίκο σχετικά με την (αμελητέα) σημασία της Αθήνας στους σχεδιασμούς της Ουάσιγκτον.
Πιο προβληματικό από τον τρόπο που αντιλαμβάνεται η Κίμπερλι Γκιλφόιλ τον νέο της ρόλο είναι το γεγονός πως οι απόψεις της ίδιας και της κυβέρνησης που εκπροσωπεί πασπαλίζονται ήδη με μπόλικη χρυσόσκονη από τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης για να γίνουν πιο ελκυστικές και πιο εύπεπτες. Χτίζοντας το προφίλ μίας νέας, όμορφης, μορφωμένης και μοντέρνας γυναίκας, η Γκιλφόιλ μεταφέρει απόψεις και πολιτικές οπισθοδρομικές, ακροδεξιές και καταπιεστικές προς διάφορες ομάδες πολιτών, όπως άλλωστε και η κυβέρνηση που την επέλεξε γι’ αυτή τη θέση. Εκμεταλλευόμενη ακόμα και το γεγονός πως είναι πρώτη γυναίκα που αναλαμβάνει το συγκεκριμένο αξίωμα στη χώρα μας, προσπαθεί να περάσει την εικόνα μίας μαχητικής γυναίκας, όταν στην πραγματικότητα έχει ταχθεί υπέρ μισογυνίστικων απόψεων και πολιτικών του Ντόναλντ Τραμπ.
Η αισθητικοποίηση της ακροδεξιάς μέσω εικόνας και αφήγησης είναι πάγια τακτική των mainstream media και των ίδιων των εκπροσώπων αυτού του χώρου, καθώς απογυμνώνει τη ρητορική τους από το ιδεολογικό της βάρος και την κάνει ελκυστική – ιδιαίτερα σε νέους ή απολιτίκ πολίτες. Τα αποτελέσματα είναι πάντα τα ίδια: κανονικοποίηση της ακροδεξιάς ρητορικής, αποπολιτικοποίηση του δημόσιου διαλόγου και διάχυση του μίσους σε «αποδεκτές» μορφές λόγου. Αυτό δημιουργεί μια ψευδή ισοτιμία: ο ακροδεξιός λόγος παρουσιάζεται ως «απλώς άλλη μία άποψη» και όχι ως απειλή για τη δημοκρατία. Με τον τρόπο αυτό, ο ακροδεξιός λόγος νομιμοποιείται.
Στην προκειμένη περίπτωση, νομιμοποιούνται όσα πρεσβεύει η Γκιλφόιλ ως προσωπική επιλογή του Τραμπ: η πολιτική της μηδενικής ανοχής στο μεταναστευτικό, το ξήλωμα των δικαιωμάτων των γυναικών και της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, ο νέος μακαρθισμός του εφαρμόζει απροκάλυπτα ο Λευκός Οίκος, η απόπειρα ανατροπής νόμιμου εκλογικού αποτελέσματος, η ενίσχυση της συνωμοσιολογίας (Covid-19, QAnon κλπ) και η λήψη ισλαμοφοβικών μέτρων που έχουν κριθεί αντισυνταγματικά από σειρά δικαστηρίων. Το να υποδεχόμαστε και να προβάλλουμε ένα πρόσωπο με τέτοιες αντιλήψεις (και ταυτόχρονα τέτοιες αρμοδιότητες) δίνοντας έμφαση μόνο στη λάμψη και την ομορφιά που αποπνέει είναι πολύ επικίνδυνο. Όταν η ακροδεξιά ρητορική μπαίνει στη mainstream κουλτούρα, το φάσμα των ιδεών που θεωρούνται κοινωνικά αποδεκτές διευρύνεται μετατοπιζόμενο προς ακραίες θέσεις.
Η mainstream κουλτούρα έχει τεράστια δύναμη διαμόρφωσης ταυτοτήτων. Όταν η ακροδεξιά αισθητική («Πρώτα η Αμερική», πολιτική «Νόμος και Τάξη», αντιμεταναστευτικά μέτρα) αρχίζει να γίνεται σιωπηρά και ύπουλα δημοφιλής, ο κόσμος την απορροφά χωρίς να τη βλέπει ως πολιτική ιδεολογία. Ξαφνικά, η ακροδεξιά γίνεται «της μόδας» και όχι απειλητική. Όπως η Κίμπερλι Γκιλφόιλ γίνεται μία γυναίκα εξωφύλλου, μία γυναίκα - πρότυπο και όχι θιασώτρια των τραμπικών θέσεων και μεθόδων.
Ενδιαφέρον, πάντως, έχει να ρίξουμε μία ματιά στα σκάνδαλα στα οποία έχει εμπλακεί αυτή η «γυναίκα - πρότυπο», τα οποία έχουν αποσιωπηθεί εντέχνως από τότε που ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά της για την θέση του πρέσβη στην Αθήνα. Αρχικά, το 2015 είχε αποκαλέσει τους Έλληνες «τζαμπατζήδες» με αφορμή την κρίση χρέους. Πολύ νωρίτερα, όταν ακόμα εργαζόταν ως παρουσιάστρια στο Fox News, είχε γίνει εις βάρος της καταγγελία από εργαζόμενη του σταθμού για σεξουαλική παρενόχληση, η οποία υποστήριζε πως η Γκιλφόιλ την ανάγκαζε να κοιμάται με ισχυρούς άνδρες. Η υπόθεση έληξε με το Fox News να προβαίνει σε εξωδικαστικό διακανονισμό με την πρώην εργαζόμενή του. Άρθρα στον αμερικανικό Τύπου αναφέρουν πως κατά τη διάρκεια εκδηλώσεων της προεκλογικής εκστρατείας του Τραμπ, η Γκιλφόιλ φέρεται να έκανε σεξουαλικώς υπονοούμενες προτάσεις σε όσους προσέφεραν τα περισσότερα χρήματα.
Πηγή: imerodromos.gr
[post_ads]









ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω