Η Ζωή και το Έργο του Νεόφυτου Παπαναστασίου

Η ζωή και το έργο μιας ιδιαίτερα σημαντικής προσωπικότητας του 20ου αιώνα, του Νεόφυτου Παπαναστασίου, θα «ξεδιπλωθεί» σε ειδική εκδήλωση που θα γίνει στο Σουφλί την Κυριακή με πρωτοβουλία του εκπαιδευτικού και ερευνητή κ. Ζήση Φυλλαρίδη

Η ζωή και το έργο μιας ιδιαίτερα σημαντικής προσωπικότητας του 20ου αιώνα, του Νεόφυτου Παπαναστασίου, θα «ξεδιπλωθεί» σε ειδική εκδήλωση που θα γίνει στο Σουφλί την Κυριακή με πρωτοβουλία του εκπαιδευτικού και ερευνητή κ. Ζήση Φυλλαρίδη.

«Ο Νεόφυτος Παπαναστασίου υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της Ελλάδας του 20ου αιώνα. Γεννήθηκε το 1882 στο Σουφλί και πρόσφερε πολλά στην περιοχή μας σε πολλούς τομείς. Με την εκδήλωση αυτή, θέλουμε να τιμήσουμε το σημαντικό άνθρωπο, να... γνωρίσουμε καλύτερα το έργο του και να ξαναφέρουμε στην επιφάνεια σημαντικές πλευρές της ζωή του, που ίσως να μην είναι και τόσο γνωστές» υπογραμμίζει ο κ. Φυλλαρίδης.

Η έκθεση ανοίγει την Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου και ώρα 20:30, όπου θα γίνει ομιλία για την ζωή και το έργο του Νεόφυτου Παπαναστασίου. Θα λειτουργεί σε καθημερινή βάση στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δημοτικού Μουσείου Σουφλίου - Αρχοντικού Μπρίκα. Επίσης, η έκθεση θα είναι ανοιχτή και κατά τη διάρκεια του 5ου Φεστιβάλ Λαογραφίας και Παράδοσης που διοργανώνει φέτος η Θρακική Εστία Σουφλίου στις 7 και 8 Σεπτεμβρίου στην αυλή του Αρχοντικού Μπρίκα.

Η έκθεση περιέχει σπάνιες φωτογραφίες και έγγραφα από την ζωή και το έργο του Νεόφυτου Παπαναστασίου. Φωτογραφίες από την ζωή του στη Γερμανία, την δραστηριότητα του στο Σουφλί, καθώς και από προσωπικές καθημερινές του στιγμές. Βιβλία από την προσωπική βιβλιοθήκη του Νεόφυτου Παπαναστασίου, σπάνιες Γερμανικές και Γαλλικές εκδόσεις του 1800, καθώς και ένας μεγάλος αριθμός προσωπικών εγγράφων του από την εποχή της προπολεμικής Γερμανίας, αλλά και από την εποχή της Γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα.

Στα εκθέματα «ξεχωρίζουν» ο Αργυρός Σταυρός των Ιπποτών του Σωτήρος, καθώς και τα μετάλλια που του είχε απονείμει ο βασιλιάς Κωνσταντίνος για την συμμετοχή του στον Μακεδονικό Αγώνα, τα οποία συνοδεύονται με δύο επιστολές υπογεγραμμένες από τον ίδιο τον βασιλιά Κωνσταντίνο. Μέσα στα εκθέματα που παρουσιάζονται βρίσκεται η φοιτητική ταυτότητα του Νεόφυτου Παπαναστασίου από την Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Οι φωτογραφίες και η συντριπτική πλειοψηφία των εκθεμάτων παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο κοινό, και δεν έχουν μέχρι στιγμής δημοσιευτεί σε κάποιο βιβλίο ή έκθεση κατά το παρελθόν.

Η έκθεση χορηγείται από το Μουσείο Τέχνης Μεταξιού του κ. Γιώργου Τσιακίρη, ο οποίος στηρίζει με ζήλο τέτοιου είδους πρωτοβουλίες, ενώ αμέριστη συμπαράσταση έδειξε και ο Δήμαρχος Σουφλίου κ. Ευάγγελος Πουλιλιός, ο οποίος και παραχώρησε την αίθουσα εκδηλώσεων του Αρχοντικού Μπρίκα για την πραγματοποίηση της έκθεσης.

Ο Νεόφυτος Παπαναστασίου υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της Ελλάδας του 20ου αιώνα. Γεννήθηκε το 1882 μέσα σε μία φτωχή οικογένεια στο Σουφλί.

Το 1904 αποφοιτά από το περίφημο για την εποχή Γυμνάσιο Αδριανουπόλεως, και εργάζεται ως δάσκαλος στο Σουφλί κατά τα έτη 1904-1905. Το 1905 φοιτά στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου αναγορεύεται Αριστούχος Διδάκτωρ της Θεολογίας. Το 1909 έως το 1912 φοιτά με υποτροφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Βερολίνου. Την ίδια χρονιά, με το τέλος των σπουδών του επιστρέφει στην Ελλάδα όπου διδάσκει σε σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης.

Την περίοδο 1912-1913 υπηρετεί εθελοντικά ως στρατιωτικός ιερέας και αγωνίζεται στην πρώτη γραμμή του Μακεδονικού Αγώνα. Για τις υπηρεσίες του, του απονέμονται 12 μετάλλια και ο Αργυρός Σταυρός των Ιπποτών.

Από το 1913 έως το 1922 διδάσκει σε σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης ενώ ταυτόχρονα διευθύνει την Κοινωνική Πρόνοια της Εκκλησίας της Ελλάδος. Το 1920 ιδρύει το Ορφανοτροφείο Βουλιαγμένης όπου περιθάλπει τα ορφανά των πολέμων.

Την περίοδο 1922-1927 σπουδάζει Κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας, οργανώνει εκεί την Ελληνική Κοινότητα και ιδρύει Εκκλησία και σχολεία. Με το πέρας των σπουδών του επιστρέφει στο Σουφλί όπου ζει ως αγρότης μέχρι το 1929. Το 1929 εκλέγεται Δήμαρχος Σουφλίου.

Τα επιτεύγματα του μέσα σε μόλις μία τετραετία ήταν: Το Δημοτικό Ιατρείο, η Οικοκυρική Σχολή, το δίκτυο ύδρευσης της πόλης, το αποστραγγιστικό δίκτυο στην πεδιάδα του ποταμού Έβρου, τα Δημοτικά Σφαγεία, τα Δημοτικά Λουτρά, καθώς και η καθιέρωση του θεσμού των Λαϊκών Συνελεύσεων με τη δημιουργία ενός Δημοσίου Βήματος της Πνύκας.

Το 1930 εκπροσωπεί την Ελλάδα στο Παγκόσμιο Υγειονομικό Συνέδριο Δημάρχων στην Πράγα, ενώ την ίδια χρονιά φιλοξενεί αντιπροσωπεία του Παγκοσμίου Συνεδρίου Ειρήνης στο Σουφλί.

Κατά την περίοδο 1932-1970 αποσύρεται από τη Δημόσια ζωή και ζει ως αγρότης και κτηνοτρόφος στο Σουφλί και μετά στην Αλεξανδρούπολη παραδίδοντας παράλληλα και μαθήματα ξένων γλωσσών. Επίσης, κατά την περίοδο αυτή δίδασκε Γερμανικά στην Παιδαγωγική Ακαδημία Αλεξανδρουπόλεως.

Στις 31-12-1970 ήρεμο και απλό τον βρίσκει ο θάνατος στην Αλεξανδρούπολη. Βρίσκεται θαμμένος στο Νεκροταφείο Σουφλίου, όπου το 1986 ο Δήμος Σουφλίου κατασκεύασε καινούργιο τάφο.