Η 5η Δεκεμβρίου έχει οριστεί ως η Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντισμού για την Οικονομική και Κοινωνική Ανάπτυξη από το 1985, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Σκοπός αυτής της ημέρας είναι να αποδώσει φόρο τιμής στα εκατομμύρια των εθελοντών
Η 5η Δεκεμβρίου έχει οριστεί ως η Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντισμού για την Οικονομική και Κοινωνική Ανάπτυξη από το 1985, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Σκοπός αυτής της ημέρας είναι να αποδώσει φόρο τιμής στα εκατομμύρια των εθελοντών, που είναι ταγμένοι στην υπηρεσία του ανθρώπου.
Δεν μπορούμε να μιλάμε για τον εθελοντισμό αν δεν δώσουμε το λόγο στα άτομα που καθημερινά προσπαθούν δημιουργικά να... δώσουν χαρά και ελπίδα σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη και όχι μόνο. Ο Εθελοντισμός είναι τρόπος και στάση ζωής. Βέβαια δεν χρειάζεται να υπάρχει συγκεκριμένη ημέρα που να γιορτάζει τον εθελοντισμό, μιας και οι εθελοντές καθημερινά σε όλο τον κόσμο προσφέρουν τις υπηρεσίες τους αφιλοκερδώς.
Η εθελοντική στάση ζωής είναι μια πρόσκληση και ταυτόχρονα πρόκληση για το άτομο. Ο εθελοντής πολλές φορές θα έρθει αντιμέτωπος με τυχόν δυσκολίες που θα πρέπει να καταφέρει να τις ξεπεράσει παράλληλα όμως έχει να κερδίσει πολλά περισσότερα. Υπάρχει η λεγόμενη «ανατροφοδότηση» δηλαδή όταν προσφέρω τις υπηρεσίες μου θα λάβω τη χαρά ότι κατάφερα να κάνω κάτι ή ότι έκανα έναν άνθρωπο χαρούμενο. Ο εθελοντισμός συνιστά την ομαδικότητα, την συνεργασία, την προσφορά, είναι έννοιες που στην ουσία μπορείς να την αποκτήσεις μέσω του εθελοντισμού. Αυτό σημαίνει ότι αναπτύσσει το κάθε άτομο μια ξεχωριστή ματιά απέναντι σε πρόσωπα και καταστάσεις, δηλαδή παύεις να κοιτάς τον ένα άνθρωπο αλλά σε ενδιαφέρουν όλοι οι άνθρωποι από το (ατομικό στο ολιστικό μοντέλο συμπεριφοράς).
Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε μια συνεχόμενη αύξηση των εθελοντικών κινημάτων και συλλόγων. Αυτό συνέβη εξαιτίας των πολλών δυσκολιών και των ποικίλων προβλημάτων που έχουν προκύψει. Ας μην ξεχνάμε ότι η κάθε εποχή έχει τις δικές της ανάγκες οι οποίες κάθε φορά είναι πολλές. Ωστόσο μέσα από αυτές τις ανάγκες και τα προβλήματα προκύπτουν πάρα πολλά αιτήματα που έχουν να κάνουν με τις εσωτερικές διεργασίες των ανθρώπων.
Ένα πολύ καλό ερώτημα που θα μπορούμε να θέσει κάποιος είναι: «Γιατί εγώ υποκείμενο - εθελοντής;» και φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε να κάνουμε μια αξιολόγηση της προσωπικής βιωματικής εμπειρίας από την εθελοντική προσφορά, όσων έχουν προσφέρει. Επίσης κάτι το οποίο θα πρέπει να εξετάσουμε εκτενέστερα είναι τα όρια και η ασφάλεια του εθελοντή κατά τη διάρκεια της εθελοντικής εργασίας.
Καταληκτικά, ο Εθελοντισμός είναι η ενσυνείδητη ανάληψη πρωτοβουλιών και αποτελεί πηγαία κοινωνική αρετή που έχει ως στόχο την δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου και την ανακούφιση των ανθρώπων.
Σοφία Χύτου
Δεν μπορούμε να μιλάμε για τον εθελοντισμό αν δεν δώσουμε το λόγο στα άτομα που καθημερινά προσπαθούν δημιουργικά να... δώσουν χαρά και ελπίδα σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη και όχι μόνο. Ο Εθελοντισμός είναι τρόπος και στάση ζωής. Βέβαια δεν χρειάζεται να υπάρχει συγκεκριμένη ημέρα που να γιορτάζει τον εθελοντισμό, μιας και οι εθελοντές καθημερινά σε όλο τον κόσμο προσφέρουν τις υπηρεσίες τους αφιλοκερδώς.
Η εθελοντική στάση ζωής είναι μια πρόσκληση και ταυτόχρονα πρόκληση για το άτομο. Ο εθελοντής πολλές φορές θα έρθει αντιμέτωπος με τυχόν δυσκολίες που θα πρέπει να καταφέρει να τις ξεπεράσει παράλληλα όμως έχει να κερδίσει πολλά περισσότερα. Υπάρχει η λεγόμενη «ανατροφοδότηση» δηλαδή όταν προσφέρω τις υπηρεσίες μου θα λάβω τη χαρά ότι κατάφερα να κάνω κάτι ή ότι έκανα έναν άνθρωπο χαρούμενο. Ο εθελοντισμός συνιστά την ομαδικότητα, την συνεργασία, την προσφορά, είναι έννοιες που στην ουσία μπορείς να την αποκτήσεις μέσω του εθελοντισμού. Αυτό σημαίνει ότι αναπτύσσει το κάθε άτομο μια ξεχωριστή ματιά απέναντι σε πρόσωπα και καταστάσεις, δηλαδή παύεις να κοιτάς τον ένα άνθρωπο αλλά σε ενδιαφέρουν όλοι οι άνθρωποι από το (ατομικό στο ολιστικό μοντέλο συμπεριφοράς).
Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε μια συνεχόμενη αύξηση των εθελοντικών κινημάτων και συλλόγων. Αυτό συνέβη εξαιτίας των πολλών δυσκολιών και των ποικίλων προβλημάτων που έχουν προκύψει. Ας μην ξεχνάμε ότι η κάθε εποχή έχει τις δικές της ανάγκες οι οποίες κάθε φορά είναι πολλές. Ωστόσο μέσα από αυτές τις ανάγκες και τα προβλήματα προκύπτουν πάρα πολλά αιτήματα που έχουν να κάνουν με τις εσωτερικές διεργασίες των ανθρώπων.
Ένα πολύ καλό ερώτημα που θα μπορούμε να θέσει κάποιος είναι: «Γιατί εγώ υποκείμενο - εθελοντής;» και φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε να κάνουμε μια αξιολόγηση της προσωπικής βιωματικής εμπειρίας από την εθελοντική προσφορά, όσων έχουν προσφέρει. Επίσης κάτι το οποίο θα πρέπει να εξετάσουμε εκτενέστερα είναι τα όρια και η ασφάλεια του εθελοντή κατά τη διάρκεια της εθελοντικής εργασίας.
Καταληκτικά, ο Εθελοντισμός είναι η ενσυνείδητη ανάληψη πρωτοβουλιών και αποτελεί πηγαία κοινωνική αρετή που έχει ως στόχο την δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου και την ανακούφιση των ανθρώπων.
Σοφία Χύτου
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω