Ευτυχώς πάντα η ζωή κερδίζει. Η χώρα μας θα μετρήσει κι άλλα θύματα, θα κλείσουν σπίτια κι επιχειρήσεις αλλά τελικά η Ελλάδα θα βγει από την πανδημία
Έξι μήνες υποχρεωτικού εγκλεισμού χωρίς φανερά θετικά αποτελέσματα. Η κυβέρνηση μας, εγκλωβισμένη στην απραξία της στο ΕΣΥ, πανηγυρίζει για τα «σωστά και αποτελεσματικά» μέτρα που εφάρμοσε, με βάση, τις ξένες συνταγές. Πρεσβεύει το καλό της χώρας, ξοδεύει με ιδιοτέλεια, ακολουθώντας συγκεκριμένες εντολές, για να μελώσει το χάπι της καραντίνας, αλλά σπαταλά ασύστολα τα άδεια ταμεία μας. Απειλεί με μέτρα παραδειγματικής τιμωρίας, ενώ κλείνει πονηρά το μάτι στις παρατυπίες των καλών παιδιών της. Παίρνει πρωτοβουλίες υπέρ των ξένων συμφερόντων και επιτρέπει το άνοιγμα των συνόρων ενώ εσένα σου απαγορεύει να βγεις από τον Δήμο σου ή να πάς για ψάρεμα. Προκαλεί σύγχυση και αμφισβήτηση για τα μέτρα της, ενώ επιμένει ότι είναι η μόνη που ξέρει και οφείλει να διαχειριστεί σχολαστικά και μεθοδικά τα λεφτά μας.
Οι γιατροί λοιμωξιολόγοι διαφωνούν ατάκτως επιτρέποντας, κατά το δοκούν το «καπέλωμα» τους από τις κυβερνητικές αποφάσεις.
Τα ΜΜΕ συνεχίζουν, δασκαλεμένα, από τα παχυλά κονδύλια, να χαϊδεύουν αυτιά και να αποσιωπούν τις αντίθετες γνώμες. Τα θέματα επικαιρότητας θάβονται ακολουθώντας μία μονόπλευρη μεθόδευση της πραγματικότητας με προνομιακή διαφήμιση της ανέμελης ζωής μερικών ανθρώπων.
Οι τολμηροί νέοι μας, κάνουν πάρτι, τρέχουν σε απαγορευμένους χώρους, ενώ οι γέροι, που γίναμε κότες, σιωπούμε και υπακούμε στις εντολές. Σκύβουμε το κεφάλι και ανοίγουμε σαμπάνια όταν κάνουμε το εμβόλιο σα να έχουμε εξασφαλίσει την αιωνιότητα μας. Βαρεθήκαμε, κουραστήκαμε και βυθιζόμαστε στην κατάθλιψη. Απογοητευμένοι περιοριζόμαστε σε ανούσιες εκπομπές τηλεόρασης και νευρωτικά reality show. Ξεχνάμε ότι κάποτε και εμείς υπήρξαμε νέοι και τρέχαμε άφοβα στις πλατείες.
Στεναχωριόμαστε με τις καθημερινές μακάβριες στατιστικές. Παρακολουθούμε τους ασθενείς να πεθαίνουν αβοήθητοι στους διαδρόμους, ικανοποιημένοι ότι δεν είμαστε εμείς. Ειρωνευόμαστε τα νιάτα ενώ θα έπρεπε να σεβαστούμε ότι έχουν το δικαίωμα να αποφασίσουν για την ζωή τους. Η καινούργια δύναμη της χώρας μας τώρα θέλει να ζήσει! Τώρα οι νέοι μας (που έχουν κουραστεί να είναι καθηλωμένοι εικοσιτετράωρα μπροστά στις οθόνες των υπολογιστών τους) θέλουν να κάνουν την επανάσταση τους και να ζήσουν πραγματικά. Τώρα, που ήρθε η άνοιξη, δεν αντέχουν πια την φυλακή της τεχνολογίας και θέλουν να βγουν έξω. Θυμώνουμε με την ανυπομονησία και την τρέλα τους αλλά κατά βάθος ξέρουμε ότι έχουν δίκιο.
Ευτυχώς πάντα η ζωή κερδίζει. Η χώρα μας θα μετρήσει και άλλα θύματα! Θα κλείσουν σπίτια και πολλές επιχειρήσεις αλλά τελικά η Ελλάδα θα βγει από την πανδημία. Θα βρεθούν καινούργιοι άνθρωποι αποφασισμένοι, εργάτες, τεχνίτες, επιστήμονες, τεχνοκράτες και καλλιτέχνες που θα ασκήσουν πίεση για την επιστροφή στην ξεχασμένη καθημερινότητα.
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω