Επιτυχημένη η έναρξη του 9ου κύκλου ομιλιών και διαλέξεων του Ιστορικού Μουσείου Αλεξανδρούπολης

Η βραβευμένη συγγραφέας Κάλλια Παπαδάκη ήταν η καλεσμένη στην έναρξη του 9ου κύκλου ομιλιών και διαλέξεων που διοργανώνει κάθε χρόνο το Ιστορικό Μουσείο Αλεξανδρούπολης.

Με μεγάλη επιτυχία ξεκίνησε ο 9ος κύκλος ομιλιών και διαλέξεων που διοργανώνει κάθε χρόνο το Ιστορικό Μουσείο Αλεξανδρούπολης με τίτλο «Γνωριμία με προσωπικότητες από τον χώρο της επιστήμης και του πολιτισμού». Καλεσμένη ήταν η βραβευμένη συγγραφέας Κάλλια Παπαδάκη.

Για το έργο της συγγραφέα μίλησαν η αναπληρώτρια καθηγήτρια του ΔΠΘ κα Αναστασία Οικονομίδου, η συγγραφέας κα Σωτηρία Μαραγκοζάκη, ο εκπαιδευτικός κ. Κωνσταντίνος Παπαγιάννης και ο πρόεδρος του μουσείου κ. Νικόλαος Πινάτζης.

Η ίδια αναφέρθηκε στο βραβείο λογοτεχνίας που της απονεμήθηκε φέτος από την Ευρωπαϊκή Ένωση και μίλησε για την έρευνα που έκανε πριν τη συγγραφή του βιβλίου «Δενδρίτες». Μεγάλη συγκίνηση υπήρξε καθώς στο κοινό υπήρχαν άνθρωποι που γνώρισαν τη συγγραφέα όταν ζούσε στο Διδυμότειχο. Στο τέλος της εκδήλωσης η συγγραφέας είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με το κοινό και να υπογράψει τα βιβλία.

Η κ. Κάλλια Παπαδάκη γεννήθηκε στο Διδυμότειχο και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε χρηματοοικονομικά στις ΗΠΑ αλλά από μικρή αυτό που ήθελε να κάνει ήταν να διαβάζει και να γράφει. Το πρώτο της βιβλίο, η συλλογή διηγημάτων "Ο ήχος του ακάλυπτου" (εκδόσεις Πόλις) διακρίθηκε με το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα του περιοδικού "Διαβάζω", το 2010.

Έχει συμμετάσχει σε συλλογές διηγημάτων και ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά "Νέα Εστία" και "Ποιητική". Ασχολείται επαγγελματικά με τη συγγραφή σεναρίων για ταινίες μεγάλου μήκους. Το πρώτο της σενάριο ήταν για την ταινία της Πέννυς Παναγιωτοπούλου "September". Το μυθιστόρημά της "Δενδρίτες" (2015), που εκδόθηκε στο πλαίσιο του ελληνογαλλικού προγράμματος ενίσχυσης συγγραφέων, μεταφραστών και εκδοτών του ελληνικού και του γαλλικού Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, τιμήθηκε με το βραβείο European Union Prize for Literature το 2017 (Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης).

Δενδρίτες (από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Κάμντεν, Νιου Τζέρσεϊ, 1980. Ερημωμένα σπίτια, κλειστές βιομηχανίες, φτωχές συνοικίες. Ένας έφηβος, ο Πητ, εξαφανίζεται, και η μάνα του η Λουίσα πεθαίνει το επόμενο πρωί από στεναχώρια. Η αδερφή του, η δωδεκάχρονη Μίνι, ορφανή από γονείς, εισβάλλει άθελά της στη ζωή της συμμαθήτριάς της Λητώς και ανατρέπει τις βεβαιότητες της οικογένειάς της. Ανοίγει ρωγμές που δύσκολα θα κλείσουν· έχουν τις ρίζες τους στο παρελθόν, στο αμερικανικό όνειρο, σε δεύτερες και τρίτες γενιές μεταναστών, στην παρακμή και τη φθορά της πόλης, σε χαμένες ευκαιρίες και σε επιλογές που λάθεψαν. Κι όσο ο θετός πατέρας της Λητώς, ο Μπέιζελ Καμπάνης, ψάχνει να βρει τι στράβωσε στη διαδρομή, τόσο αναμετριέται με τα φαντάσματα και τους φόβους της παιδικής του ηλικίας· κι όσο η γυναίκα του η Σούζαν απομακρύνεται από κοντά του κι από την κοινή κι ανέμπνευστη ζωή τους, τόσο η Μίνι και η Λητώ μοιάζουν να ενηλικιώνονται σε έναν κόσμο σκληρά κι άδικα καμωμένο. Ο χρόνος, σαν τις νιφάδες του χιονιού, τους ξεγελά, ξεγλιστρά και χάνεται. Μαζί του κι αυτοί.
[post_ads]