Πρόταση δυσπιστίας ή πρόταση λαιμαργίας για εξουσία;

Πρόταση δυσπιστίας γεμάτη νοήματα. Συνεπής η πρόταση δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ ως προς τους στόχους και τις ιδεοληψίες του. Είναι σαφές ότι με την κίνηση αυτή, προσπαθεί να βάλει τη δική του ατζέντα και να μην παρακολουθεί αμυνόμενος

Πρόταση δυσπιστίας γεμάτη νοήματα.

Συνεπής η πρόταση δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ ως προς τους στόχους και τις ιδεοληψίες του.

Είναι σαφές ότι με την κίνηση αυτή, προσπαθεί να βάλει τη δική του ατζέντα και να μην παρακολουθεί αμυνόμενος τις πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης...

Γίνεται υπό το κράτος πανικού, καθώς λίγη ελπίδα εξόδου από την κρίση στάθηκε ικανή να τον γκρεμίσει από την πρώτη θέση στις δημοσκοπήσεις.

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αντιλαμβάνεται ότι νεοπαγείς κινήσεις, σε όμορους πολιτικούς χώρους, βρίσκονται ήδη πολύ κοντά και υπάρχει η πιθανότητα να τους γυρίσουν στα προ κρίσεως ποσοστά τους. Η ρευστότητα του πολιτικού σκηνικού γιγάντωσε τη δύναμη τους. Η ίδια ρευστότητα μετά από δύο χρόνια ενδέχεται και να την εξαλείψει.

Άλλωστε και το «δεξί δεκανίκι» τους, οι ΑΝΕΛ, βιώνουν μια μεγάλη, υπαρξιακή κρίση και είναι αμφίβολο αν θα μπορέσουν να φτάσουν ως τις επόμενες εθνικές εκλογές με τον κύριο όγκο των δυνάμεων τους ανέπαφο.

Ο αλλόκοτος συνασπισμός που ηττήθηκε εκλογικά και στρατηγικά το 2012 πνέει τα λοίσθια. Και θα προσπαθήσει να γαντζωθεί στο «όνειρο της εξουσίας».

Το «Άγιο δισκοπότηρο» της πρωτιάς στις ευρωεκλογές , γίνεται χίμαιρα και οι ιθύνοντες της Κουμουνδούρου αντιδρούν σπασμωδικά.

Η πρόταση δυσπιστίας συνιστά εν πολλοίς «θεσμικό χαστούκι» στη χώρα, υπό την έννοια ότι ανατρέπει το σχεδιασμό της Κυβέρνησης για εκταμίευση της δόσης στις 17/4.

Θα καθυστερήσει για λίγες ημέρες σίγουρα, ενδεχομένως και εβδομάδες την έξοδο στις αγορές, την οποία πολλοί προεξοφλούσαν ακόμη και πριν το Πάσχα.

Μια κίνηση με μικρό οικονομικό αποτέλεσμα αλλά μεγάλο συμβολικό και πολιτικό χαρακτήρα.

Η πολιτική του Στουρνάρα «μάτωσε» χωρίς αμφιβολία ευρύτατα κοινωνικά στρώματα. Ήταν όμως μια ρεαλιστική πολιτική εξόδου από τα Μνημόνια. Και δικαιώνεται. Όλα τα υπόλοιπα είναι αναμασημένα επί χρόνια επιχειρήματα ιδεοληπτικού τύπου.

Η Κυβέρνηση έχει την ευκαιρία να συσπειρώσει τους βουλευτές της, να ξεσκεπάσει τη φιλοσοφία και τους απώτερους στόχους του ΣΥΡΙΖΑ.

Να μιλήσει για τις επόμενες κινήσεις της, για το χρέος, για αναπτυξιακές πολιτικές, για μέτρα παραγωγικής ανασυγκρότησης, αλλά και κοινωνικής προστασίας.

Σε κάθε περίπτωση η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση δείχνει ότι δεν θα μετεξελιχθεί ποτέ σε δύναμη σταθερότητας και ευημερίας του λαού.

Αποδεικνύει ότι η σημερινή ηγετική, κυρίαρχη τάση της είναι μια «πολιτική ελίτ αριστερού τύπου» με λυμένα τα βιοποριστικά της θέματα και με μόνη φιλοδοξία να κυβερνήσει.

Μέσα στους κόλπους της υπάρχουν δυνάμεις έτοιμες να «αποδημήσουν» μόλις χαθεί οριστικά το τρένο της διακυβέρνησης του τόπου και να αναζητήσουν νέες «κεντροαριστερές» συμμαχίες.

Ο έρωτας, ο βήχας κι ο παράς δεν κρύβονται. Το ίδιο συμβαίνει και με τη λαιμαργία για εξουσία.

Πηγή: antinews.gr