του Γιάννη Λασκαράκη
Ήταν πράγματι αποκαλυπτική η συζήτηση που έγινε στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου μεταξύ του Δημάρχου Αλεξανδρούπολης και των αρχιτεκτόνων που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Δήμου για να καταθέσουν προτάσεις για την αναστύλωση και την χρήση των αποθηκών του ΟΣΕ στο λιμάνι.
Μια πρώτη διαπίστωση είναι ότι, σε αντίθεση με το ΤΕΕ, το οποίο είναι ο τεχνικός σύμβουλος... της πολιτείας και που έλαμψε δια της απουσίας του, προσήλθαν να διατυπώσουν τις απόψεις τους νέοι αρχιτέκτονες, οι οποίοι ενδιαφέρονται για την πόλη τους και ανησυχούν για την κακοποίηση του αστικού και πολεοδομικού της περιβάλλοντος. Το βασικό στοιχείο που χαρακτήρισε τις απόψεις αυτών των νέων επιστημόνων είναι ότι οι σοβαρές παρεμβάσεις που επιχειρούνται στον αστικό δημόσιο χώρο και ιδιαίτερα στην παραλιακή ζώνη, στερούνται συνολικού σχεδιασμού και αποφασίζονται αποσπασματικά, με βάση προσωπικές εκτιμήσεις και επιθυμίες της δημοτικής αρχής, βιαστικά και εκ των ενόντων, με το πρόσχημα της χρονικής πίεσης εξαιτίας του «κινδύνου» απώλειας κάποιου χρηματοδοτικού προγράμματος.
Κατ’ αρχήν αυτός ακριβώς ο «κίνδυνος» προέρχεται από την έλλειψη σχεδιασμού και πρόβλεψης, διότι το «των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν». Πρώτα λοιπόν σχεδιάζεις τον ευρύτερο χώρο που σε ενδιαφέρει, έπειτα συντάσσεις τις μελέτες για επί μέρους έργα και δράσεις που θέτεις σε προτεραιότητα και στη συνέχεια αναζητείς τις συνέργειες και τα προσήκοντα χρηματοοικονομικά εργαλεία, τα οποία βέβαια οφείλεις να γνωρίζεις, διότι αποτελούν τμήμα ευρέως διαδεδομένης ευρωπαϊκής περιφερειακής πολιτικής. Εμείς κάνουμε το ανάποδο…
Το δεύτερο στοιχείο των παρεμβάσεων των αρχιτεκτόνων ήταν για τη μορφολογική και λειτουργική μελέτη του χώρου των αποθηκών, την πλήρη αρχιτεκτονική, στατική και ηλεκτρομηχανολογική μελέτη, τον εξοπλισμό τους, αλλά και το κατασκευαστικό τμήμα που έχει να κάνει με το βαθμό διατήρησης και αξιοποίησης κάποιων από τις αποθήκες, την στατική τους επάρκεια και το κόστος κατασκευής.
Υπάρχει βέβαια και η οικονομική μελέτη βιωσιμότητας του έργου, μια και το πρόγραμμα Jessica, με το οποίο προσδοκούν να το υλοποιήσουν, δεν είναι δωρεάν χρηματοδότηση, αλλά δάνειο με όρο την αποπληρωμή του από τους πόρους της εκμετάλλευσης του έργου. Αυτό, για όσους γνωρίζουν από επενδύσεις, σημαίνει ότι η τράπεζα που διαχειρίζεται το πρόγραμμα θα πρέπει να εγκρίνει με τα δικά της χρηματοοικονομικά κριτήρια βιωσιμότητας, εάν θα εντάξει το έργο στο Jessica.
Όλοι οι αρχιτέκτονες ζήτησαν να διενεργηθεί αρχιτεκτονικός διαγωνισμός για την πρόκριση των βέλτιστων προτάσεων. Ο Δήμαρχος αρνήθηκε την επιβαλλόμενη από το νόμο διαδικασία και δήλωσε ότι θα αναθέσει το έργο σε καθηγητή της Πολυτεχνικής Σχολής Ξάνθης, διότι δεν προλαβαίνει τις προθεσμίες του Jessica (30 Σεπτεμβρίου). Ας δεχτούμε για την οικονομία της συζήτησης ότι θα βρεθεί η νόμιμη διαδικασία και ότι ο καθηγητής αυτός είναι άριστος και θα δώσει την καλύτερη δυνατή λύση. Είναι όμως ανθρωπίνως αδύνατο (εκτός και αν κάνει πασαλείμματα), να ολοκληρώσει αυτές τις μελέτες, να εκδοθούν οι οικοδομικές άδειες και να ετοιμασθεί στη συνέχεια ο φάκελος μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου.
Έχουμε δηλαδή ένα ανώριμο έργο που δεν είναι δυνατόν να ωριμάσει με βεβιασμένες κινήσεις, για λόγους εντυπωσιασμού.
Η ιστορία διδάσκει πως ό,τι ξεκινήσει στραβά τελειώνει στραβά… Το κολυμβητήριο με τα 13 χρόνια «κατασκευής» του και το καπνομάγαζο με τους τρεις νεκρούς του, «κραυγάζουν».
Πηγή: Εφημερίδα Η ΓΝΩΜΗ
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω