Συγκέντρωση και πορεία αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 1 Ιουνίου στην Αλεξανδρούπολη.
Τη συγκέντρωση άνοιξε ο Υπολοχαγός Βάιος Τσαπρούνης, εν ενεργεία Αξιωματικός του Στρατού Ξηράς που υπηρετεί στην Ξάνθη, ο οποίος με απαράμιλλο σθένος και ευθύνη δήλωσε πως «ως στρατιωτικός, δε δέχομαι να εξυπηρετώ σχέδια που σπέρνουν φτώχεια, προσφυγιά και θάνατο» (…) «ως άνθρωπος δε δέχομαι να καίγεται ένα παιδί στη Γάζα και να προσποιούμαι πως δεν είδα, δεν ήξερα, δεν φταίω», ενώ αναφέρθηκε και στο στρατιώτη Αντώνη από την Κομοτηνή, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «και αν η φωνή σου ενοχλεί, είναι επειδή έχει βάθος, έχει δύναμη, έχει τεκμηρίωση και έχει ψυχή. Όπως έχουν ψυχή οι λαοί που αντιστέκονται».
Στη συνέχεια απαγγέλθηκε από την Εύα Βλισίδου το συγκλονιστικό ποίημα του παλαιστίνιου ποιητή Σαμίχ Αλ Κάσεμ «Λόγος στην αγορά της ανεργίας», αφήνοντας σαν ηχώ στο νου όλων το στίχο «Κι ως τον ύστατο χτύπο της καρδιάς μου θα αντιστέκομαι!».
Η συγκέντρωση κορυφώθηκε με την κεντρική ομιλία από την Πρόεδρο της Επιτροπής Ειρήνης Αλεξανδρούπολης, Αλεξάνδρα Σταματελάτου. Αιχμές της ομιλίας αποτέλεσαν η έκφραση της Αλληλεγγύης στο λαό της Παλαιστίνης, η εναντίωση στην εμπλοκή της χώρας και της περιοχής στου πολεμικούς σχεδιασμούς των ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-ΕΕ, η σχέση ιμπεριαλιστικής ειρήνης και ιμπεριαλιστικού πολέμου, καθώς το ένα τροφοδοτεί το άλλο με σκοπό τη διεκδίκηση της πρωτοκαθεδρίας σε επίπεδο οικονομικού ελέγχου, εμπορικών και ενεργειακών δρόμων, πλουτοπαραγωγικών πηγών.
Η ομιλία στάθηκε στο ζήτημα της πολεμικής οικονομίας και των πολεμικών προϋπολογισμών των κρατών-μελών του ΝΑΤΟ, στα 800 δισ. ευρώ που διαθέτει η ΕΕ μέσω του σχεδίου «ReArm Europe» για εξοπλισμούς, αλλά και στα 25 δις ευρώ που αποφάσισε να διαθέσει η ελληνική κυβέρνηση, χρήματα «που θα λείψουν από την Υγεία, την Πρόνοια, την Παιδεία, από τις αναγκαίες υποδομές για την προστασία της ζωής του λαού», τονίζοντας πως με αυτόν τον τρόπο «η ειρήνη τους προετοιμάζει τον πόλεμό τους». Στη συνέχεια αναδείχτηκε αναλυτικά το ζήτημα της εμπλοκής του ελληνικού κράτους στα πολεμικά μέτωπα και τους σχεδιασμούς καθώς και το σε τι συνίσταται αυτή στο έδαφος της Ουκρανίας, στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή, στον Ινδικό Ωκεανό, ενώ έγινε αναφορά και στο ζήτημα της αμφισβήτησης της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων από την πλευρά της Τουρκίας, στο ζήτημα του συμβιβασμού που προετοιμάζεται με στόχο την ενίσχυση της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ και τη συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο και στο ζήτημα της μεθόδευσης της διχοτόμησης της Κύπρου υπό την ομπρέλα του ΝΑΤΟ.
Η Αλεξάνδρα Σταματελάτου στο κλείσιμο τόνισε χαρακτηριστικά πως «η θέση μας είναι απέναντί τους» (…) «στο πλευρό των λαών που σηκώνουν κεφάλι», μαζί με όλους «όσοι απεργούν και διεκδικούν κόντρα σε απειλές και τρομοκρατία στα εργοστάσια και στους τόπους δουλειάς κλαδικές συλλογικές συμβάσεις, δουλειά με δικαιώματα, συντάξεις με αξιοπρέπεια, όσοι υπερασπίζονται τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών μας, όπως οι αταλάντευτοι εκπαιδευτικοί μας, όσοι, στους χώρους Υγείας, με υπεράνθρωπο κόπο, μπροστά στις αλλεπάλληλες κρίσεις που γεννά το σύστημα, υπερασπίζονται το δικαίωμα να απολαμβάνουμε όλοι υψηλού επιπέδου υπηρεσίες με βάση τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας, δωρεάν φάρμακα και κοινωνική πρόνοια».
Τονίστηκε, επίσης, η σημασία της πράξης των γιατρών στα νοσοκομεία της χώρας με τη συλλογή υπογραφών για τη διακοπή σχέσεων με φορείς και ιδρύματα του ισραηλινού κράτους, η σημασία της στάσης των συνδικαλιστών που παρά τις διώξεις βροντοφωνάζουν με αμείωτη δύναμη να σταματήσει η ανθρωποσφαγή από το κράτος δολοφόνο σε βάρος του παλαιστινιακού λαού, η σημασία της στάσης κρατικών υπαλλήλων και στην περιοχή που παρά τις διώξεις «δεν βολεύονται και δεν σιωπούν μπροστά στην υποβάθμιση των υπηρεσιών, που εναντιώνονται στην παρουσία των δολοφόνων του ΝΑΤΟ σε χώρους Πολιτισμού και ιστορίας του τόπου μας».
Ιδιαίτερη βαρύτητα δόθηκε στη σημασία της αντίστασης του λαού της περιοχής στο ξεπούλημα του ορυκτού πλούτου και του χρυσού στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, ενώ υπογραμμίστηκε το ότι «η κλήση του στρατευμένου Αντώνη σε απολογία σηματοδοτεί κλιμάκωση της τρομοκρατίας απέναντι στους στρατευμένους νέους, καθώς και το πιο στοιχειώδες δικαίωμα, η έκφραση στην πρωινή αναφορά, επιχειρείται να καταστρατηγηθεί», δηλώνοντας την «περηφάνια με την οποία μας γεμίζει η στάση του και η στάση όλων των στρατευμένων νέων και μελών των ενόπλων δυνάμεων της χώρας μας που καθημερινά εκφράζουν ανοιχτά και ελεύθερα, παρόλη την απροκάλυπτη τρομοκρατία, την αντίθεσή τους απέναντι στην εμπλοκή της χώρας στα δολοφονικά σχέδια των ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-ΕΕ».
Η ομιλήτρια ολοκληρώνοντας κάλεσε το λαό σε οργάνωση, αλληλεγγύη και αντεπίθεση στους τόπους δουλειάς, στις επιχειρήσεις στους συλλόγους και στα εργατικά σωματεία, φωνάζοντας «Αλληλεγγύη στο λαό της Παλαιστίνης!» και στα αγγλικά, στα αραβικά, στα τουρκικά, στα βουλγαρικά.
Ακολούθησε μαζική πορεία στους δρόμους της πόλης. Χαρακτηριστικό στοιχείο που δείχνει πόσο μεγάλη αποδοχή έχει, στο λαϊκό αίσθημα, η απαίτηση να κλείσει η ΝΑΤΟϊκή βάση στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης που μετατρέπει την περιοχή σε στόχο αντιποίνων και βάζει σε κίνδυνο το λαό από την διέλευση και παραμονή επικίνδυνων και εύφλεκτων πολεμικών υλικών, ήταν τα αλλεπάλληλα ενθουσιώδη χειροκροτήματα των κατοίκων της πόλης, οι οποίοι στέκονταν και παρατηρούσαν τη ζωντανή και μαχητική πορεία των διαδηλωτών να περνά, ιδιαίτερα στη στροφή προς το λιμάνι.
Δείτε στο τέλος του άρθρου βίντεο από την κινητοποίηση...
Δείτε το βίντεο:
Η ομιλία της Προέδρου της Επιτροπής Ειρήνης Αλεξανδρούπολης, Αλεξάνδρας Σταματελάτου:
Ας χτυπήσουν τα λόγια του Ρίτσου μέσα στο νου μας: «Πώς μπορείτε, λοιπόν, να κοιμάστε; Πώς μπορείτε, λοιπόν, να κοιμάστε;».
Περισσότεροι από 1,9 εκατομμύρια άνθρωποι στη Λωρίδα της Γάζας έχουν εκτοπιστεί εσωτερικά - οι μισοί από αυτούς είναι παιδιά. Χιλιάδες μωρά κινδυνεύουν με θάνατο. 61.000 νεκροί. 119.000 τραυματίες. Βασανισμένοι, ακρωτηριασμένοι, σχολειά, νοσοκομεία, σπίτια, γειτονιές, οι καρδιές των ανθρώπων σκορπισμένες ανάμεσα στα συντρίμμια.
Η αρχή του ξεριζωμού για τον Παλαιστινιακό λαό που ζούσε υπό το ζυγό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και στη συνέχεια της βρετανικής κατοχής, ήρθε το 1947, όταν με το ψήφισμα 181 του ΟΗΕ παραχωρήθηκε το 56,47% των εδαφών της ιστορικής Παλαιστίνης στο νεοσύστατο κράτος του Ισραήλ, το οποίο ιδρύεται και επίσημα στις 14 Μάη 1948. Η εβραϊκή παραστρατιωτική οργάνωση «Χάγκαναχ» αναλαμβάνει το ρόλο τακτικού στρατού, με αμερικανοβρετανικό εξοπλισμό. Μία μέρα μετά, στρατεύματα της Αιγύπτου, της Ιορδανίας, του Λιβάνου, της Συρίας και του Ιράκ συγκρούονται με τις ισραηλινές δυνάμεις. Το Ισραήλ επικρατεί στρατιωτικά, διώχνει με τη βία περίπου 800.000 Παλαιστίνιους (το 67% του πληθυσμού) από τις εστίες τους στην Παλαιστίνη και προσαρτά τα εδάφη τους. Η Ιερουσαλήμ διχοτομείται: Η δυτική ελέγχεται από το Ισραήλ και η ανατολική από την Ιορδανία. Οι Παλαιστίνιοι, έκτοτε, αναφέρονται σε αυτόν τον διωγμό χαρακτηρίζοντάς τον «Νάκμπα» («Καταστροφή»).
Τα παιδιά με τις σφεντόνες, 7 δεκαετίες χωρίς πατρίδα, ξένοι σε δικό τους τόπο, τα παιδιά με τις σφεντόνες δεν επιτρέπεται να μεγαλώσουν· αντί να σκαλίζουν τις πέτρες στον ήλιο παίζοντας, αντί να φτιάχνουν με τα ξυλάκια καράβια να ταξιδέψουν στη ζωή, δένουν σχοινιά και στοχεύουν; Πού σημαδεύουν, αν όχι στο νου μας;
Κάθε μέρα, αναμετριόμαστε με τον εαυτό μας· να σωπάσω ή να φωνάξω, να κάτσω ή να σηκωθώ, να βρω κουράγιο ή να πέσω; Κάθε μέρα, αναμετριόμαστε με τις δυσκολίες, με τα πυκνά ωράρια της ζωής, το πρωί ή αργότερα στη δουλειά, μονότονα, αφόρητα, βαριά, ύστερα σε όλα τα άλλα να τρέχεις, χωρίς να σκέφτεσαι ποιος είσαι, τι αντέχεις, τι μπορείς, τι αξίζει να κάνεις· χανόμαστε μέσα στο φόβο και την τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς, στην απειλή της ανεργίας, στις ανάγκες που στέκονται, στους λογαριασμούς που σωρεύονται, χωρίς ελεύθερο χρόνο και χώρο και ζωή και διάθεση και ηρεμία· χωρίς ανάσα.
Τις μέρες αυτές διεξάγεται σε όλη την περιοχή της Αν. Μακεδονίας και Θράκης η ΝΑΤΟϊκή άσκηση "Immediate Response 25" βάζοντάς μας για μια ακόμα φορά σε πρωταγωνιστικό ρόλο, στο στόχαστρο αντιποίνων και επικίνδυνων εξελίξεων, καθώς εδώ και καιρό λιμάνια, οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο και άλλες υποδομές που ο λαός μας έχει χρυσοπληρώσει παραδίνονται από την κυβέρνηση της ΝΔ και τα συνένοχα κόμματα του ευρωατλαντισμού, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και λοιπά, μετατρέποντας τη χώρα σε απέραντο ορμητήριο πολέμου και σφαγής άλλων λαών.
Λένε: Τώρα οι καιροί δεν είναι ήσυχοι. Τώρα οι καιροί είναι δύσκολοι. Μέσα στα επόμενα 4-5 χρόνια ο δρόμος μας θα έχει φωτιά, χρειάζεται "νοοτροπία πολέμου", κατακόρυφη αύξηση των στρατιωτικών δαπανών, νέες "θυσίες" από τους λαούς - αυτά είναι λόγια του γ.γ. του ΝΑΤΟ.
Λένε: Τα λεφτά τελειώνουν τις πρώτες 10 μέρες του μήνα, οι ώρες της δουλειάς τσακίζουν, κάποτε ήμουν άνεργος τώρα δουλεύω και δεν τα βγάζω πέρα, ο φόβος της απόλυσης είναι τρομερός, δεν πρέπει να μιλάμε, σώπα!, έτσι είναι τι να κάνουμε;, δεν αλλάζει τίποτα, αν αυτοί που βρίσκονται ψηλά δεν καταλάβουν, εμείς τι μπορούμε να κάνουμε; Σώπα! θα σε ακούσουν, μπορεί το ΝΑΤΟ να μας προστατέψει, μπορεί να γίνει κάτι, κανένας δε χάνεται, αφού δεν υπάρχουν λεφτά· λένε- για ποιόν δουλεύουμε;
Όταν η εκμετάλλευση που ζούμε κάθε μέρα, παίρνει την άγρια, πιο βίαιη και απροκάλυπτη μορφή της, όταν η ανάγκη για μεγαλύτερο κέρδος δεν ικανοποιείται πάντοτε ήσυχα, με ενσωμάτωση της συνείδησης των ανθρώπων του μόχθου, όταν απαιτείται αποφασιστική καταστολή, παίρνονται μέτρα, ψηφίζονται νόμοι στα «δημοκρατικά», όπως χαρακτηρίζονται, κοινοβούλια που ελέγχουν οι μονοπωλιακοί όμιλοι, τέτοιοι που να εξυπηρετούν τις ανάγκες τους. Νόμοι που αφορούν στους όρους εργασίας, στο χρόνο, στην εντατικοποίηση, στο μισθό, συνολικά στις συνθήκες και το επίπεδο της ζωής μας - γιατί έτσι μεγαλώνει το κέρδος τους. Νόμοι που αφορούν στο αν θα αντιδρούμε στην εκμετάλλευση και την καταστολή - γιατί έτσι διασφαλίζεται το κέρδος τους. Νόμοι για την φοροαφαίμαξη του λαού και νόμοι για τη φοροαπαλλαγή των ομίλων, των εφοπλιστών, των ¨πράσινων¨ αρπακτικών. Νόμοι που καθορίζουν το αν θα είμαστε ασφαλείς ή θα πεθαίνουμε αβοήθητοι στους τόπους δουλειάς, στα "Τέμπη", στις φωτιές και τις πλημμύρες. Νόμοι που διαχέονται στην εκπαίδευση, στον Πολιτισμό και την κουλτούρα μας και μας εκπαιδεύουν να χαμηλώνουμε τις απαιτήσεις, να ανεχόμαστε τη στέρηση της ικανοποίησης των αναγκών μας, να υιοθετούμε στρεβλές στάσεις προς την πραγματικότητα, να θεωρούμε προοδευτικό ό, τι πιο σάπιο και παρωχημένο, να γεμίζουμε από ενοχές και το ήθος που επιβάλλουν ληστές και δολοφόνοι, να ξεσπάμε στα παιδιά μας, να γυρεύουμε ευθύνες στους ξεριζωμένους πρόσφυγες των πολέμων και της πείνας, γεμίζοντας από ό, τι πιο αποκρουστικό έχει να δείξει ένας άνθρωπος που ¨παιδεύεται¨, από την κούνια, στο άδικο και την υποταγή. Κι όλα αυτά, πώς τα λένε αυτοί οι ίδιοι; Ειρήνη, τα λένε. Τέτοια ειρήνη τους τη γυρνάμε στα μούτρα τους!
Αυτοί που την αδικία θωρακίζουν, μιλούν για το δίκιο, αυτοί που μετρούν τη ζωή μας με κόστος και όφελος, έχουν στα χέρια τους το αίμα των χιλιάδων "Τεμπών" στους χώρους δουλειάς, έχουν στα χέρια τους το αίμα των νεκρών εργατών, των ακρωτηριασμένων στις μηχανές και τα γιαπιά, τη φρικτή αλήθεια πως κάθε 15 λεπτά γίνεται ένα εργατικό ατύχημα και κάθε τρεις μέρες ένα θανατηφόρο, χωρίς ντροπή μιλούν για διαφάνεια και πάταξη της διαφθοράς και ρίχνουν την ευθύνη στο λαό, κουνώντας το δάχτυλο: ατομική ευθύνη για όλα - αν θα φας, τι θα φας, αν θα κάνεις εγχείρηση, πού θα την κάνεις και πότε, πόσο βαθιά θα βάλεις το χέρι στην τσέπη σου, αν το παιδί σου θα μορφωθεί και θα σταθεί στα πόδια του, αν θα κινδυνέψει από πάσης φύσεως ναρκωτικά και παγίδες του νου, αν θα λιώσει στη θλίψη και τα αδιέξοδα, αν θα έχεις μια αξιοπρεπή ζωή όταν τα χρόνια περάσουν ή θα δουλεύεις συνταξιούχος στα 75, είναι δική σου ευθύνη αν θα δουλεύεις, το πού και το πώς, το αν αντέχεις, είναι υποχρέωσή σου να τα αντέχεις όλα!
«Αυτοί που αρπάζουν το ψωμί απ΄το τραπέζι κηρύχνουν τη λιτότητα, οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους για τις μεγάλες εποχές που θα 'ρθουν», γράφει ο Μπρεχτ.
Μιλάν για ανάπτυξη, λοιπόν, για ευημερία που έρχεται, από τότε που γεννηθήκαμε, για σκεφτείτε, ό, τι ηλικία κι αν έχουμε εδώ, μας μιλούν για τις μεγάλες μέρες που έρχονται. Κι όμως, αυτές αργούν, μοιάζουν να χάνουν το δρόμο τους, μυρίζουν μπαρούτι, καμένες πολιτείες, καμένα δάση και ουρανούς χαραγμένους από τις ράγες των βομβαρδιστικών, ανθρώπινα μέλη σκορπισμένα στα χρόνια μας, πάνω από τις ζωές μας.
Όταν οι μπουκωμένοι από κέρδη δεν ξέρουν που να ακουμπήσουν τη λεία τους, για να βγάλουν κι άλλα, όλο και περισσότερα, τότε κινούν για την καταστροφή, τότε υλοποιούν τα πιο φρικτά εγκλήματα και φαγώνονται μεταξύ τους στη μοιρασιά, ξαναχαράζουν τα σύνορα και λυσσούν, όταν κανείς τους ξεπερνά σε φρίκη. Αυτό λέγεται από το λαό, ιμπεριαλιστικός πόλεμος. Σήμερα, αυτός είναι ο πόλεμος που διεξάγεται σε μια σειρά μέτωπα για τη διεκδίκηση της πρωτοκαθεδρίας σε επίπεδο οικονομικού ελέγχου, για τους εμπορικούς και ενεργειακούς δρόμους, τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών μα και του πιο χρήσιμου από ΄ όλα τα εργαλεία, τον έλεγχο του ανθρώπου, της εργατικής του δύναμης και της συνείδησής του. Αυτοί που κάνουν αυτόν τον άδικο προς τους λαούς πόλεμο έχουν όνομα και λόγο· κλέφτες και δολοφόνοι κυκλοφορούν ανάμεσά μας, κατακλύζουν τα λιμάνια, το οδικό και σιδηροδρομικό μας δίκτυο, πετούν με τα βομβαρδιστικά τους επάνω από τις γειτονιές μας, εκεί που τα παιδιά μας παίζουν και γελούν κουβαλώντας όλη τη φρίκη που σπέρνουν στο διάβα τους. Είναι οι αστικές τάξεις, οι πλούσιοι να το πούμε απλά, των ΗΠΑ, των Ευρωπαίων και των ενώσεών τους, όχι οι λαοί μα οι ιμπεριαλιστικές τους ενώσεις, είναι οι αστοί Ρώσοι και οι αστοί Ουκρανοί, το κράτος-δολοφόνος του Ισραήλ και οι σύμμαχοί του στη Μέση Ανατολή, είναι η ιμπεριαλιστική Κίνα και Ινδία και όλες οι περιφερειακές σύμμαχες δυνάμεις τους. Κι όσο κι αν προσπαθούν να ξεχωρίσουν τον πόλεμο από την ειρήνη τους, τόσο φανερώνεται η σχέση αίματος που έχουν «καθώς ο γιος από τη μάνα», όπως λέει ο Μπρεχτ.
Πως λένε τώρα την οικονομία; Πολεμική. Στην ειρήνη τους, προσέξτε, στην ειρήνη η οικονομία είναι πολεμική. Κηρύσσουν τον πόλεμο στη ζωή, μισή ζωή, ιδρωμένη από το φόβο και το άγχος της επιβίωσης. Κηρύσσουν τον πόλεμο στη ζωή, κάθε μέρα δολοφονούν χιλιάδες στα πεδία των μαχών τους-52 στο σύνολο- από φωτιά κι από πείνα.
Με τα φρένα σπασμένα τρέχει η πολεμική οικονομία, με τους προϋπολογισμούς των κρατών-μελών του ΝΑΤΟ για εξοπλισμούς να σκαρφαλώνουν στο 5% του ΑΕΠ, ενώ η Ε.Ε. διαθέτει 800 δισ. ευρώ για εξοπλισμούς μέσω του σχεδίου «ReArm Europe». Αυτές τις μέρες, το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων της ΕΕ ενέκρινε τον κανονισμό «SAFE», σφραγίζοντας τη στροφή στην πολεμική οικονομία, ταυτόχρονα ανοίγοντας δρόμο σε τρίτες χώρες, όπως η Τουρκία, να κάνουν μπίζνες με ευρωενωσιακά κονδύλια, παρέχοντας πολυετή δάνεια, ύψους έως και 150 δισ. ευρώ σε πρώτη φάση, τα οποία θα εγγυάται ο προϋπολογισμός της ΕΕ και στην πράξη θα φορτώνονται στους λαούς, για να πληρωθούν από παραπέρα περικοπές σε Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία κ.λπ. Τα χρήματα θα πηγαίνουν σε τομείς όπως η αντιαεροπορική-αντιπυραυλική «άμυνα», συστήματα πυροβολικού, πύραυλοι και πυρομαχικά, μη επανδρωμένα αεροσκάφη και συστήματα εναντίον μη επανδρωμένων αεροσκαφών, «προστασία κρίσιμων υποδομών», «στρατιωτική κινητικότητα», κυβερνοπόλεμο, τεχνητή νοημοσύνη και ηλεκτρονικό πόλεμο.
Η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε, συμμετέχοντας σε αυτούς τους εξοπλισμούς, να λείψουν από τις δαπάνες που σχετίζονται με τις εργατικές-λαϊκές ανάγκες, να λείψουν από την Υγεία, την Πρόνοια, την Παιδεία, από τις αναγκαίες υποδομές για την προστασία της ζωής του λαού, πάνω από 25 δισ. ευρώ. Μέχρι και στα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων σχεδιάζουν να βάλουν χέρι τα αρπακτικά της Κομισιόν, για να χρηματοδοτήσουν τις επενδύσεις της βιομηχανίας του πολέμου! Να με ποιο τρόπο η ειρήνη τους προετοιμάζει τον πόλεμό τους.
Κι η ιστορία είναι μπουκωμένη από πείρα τέτοιας προετοιμασίας και πολεμικής οικονομίας. Με το ξέσπασμα του Α' Παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού Πολέμου (1914-1918), στο όνομα της, δήθεν, πιο επιθετικής συμπεριφοράς μιας αντίπαλης αστικής τάξης, έπεφτε το σύνθημα της εθνικής ενότητας, του λιγότερου κακού, του καλύτερου καπιταλιστή και υπερψηφίζονταν πολεμικές πιστώσεις, από τα τότε κόμματα που υποτάσσονταν στους "δύσκολους καιρούς" και συσχετισμούς, οδηγώντας τους λαούς στην αλληλοσφαγή.
Την εθνική ενότητα πολλές φορές οι λαοί την άκουσαν, τη δοκίμασαν, την πλήρωσαν. Ένα είναι σίγουρο, συμπέρασμα βγαλμένο από την πείρα και το αίμα των λαών όλου του κόσμου: τα συμφέροντα σε ένα κράτος τέτοιο, με οικονομία της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, δεν είναι κοινά- άλλα για τους χορτάτους και άλλα για τους πεινασμένους, άλλα για αυτούς που παράγουν τον πλούτο κι άλλα για αυτούς που τον καρπώνονται.
Για να καρπωθούν, λοιπόν, οι κλέφτες του πλούτου και του δικού μας κράτους, αλλά και αυτοί οι ξένοι "σύμμαχοί" τους στο πλιάτσικο θέλουν την εμπλοκή της χώρας σε κάθε ιμπεριαλιστικό σχεδιασμό, είτε αφορά στο τσάκισμα των εργατικών δικαιωμάτων για αύξηση των κερδών τους, στην αποδοχή και συναίνεση των ¨πράσινων¨ ή όποιων μπίζνες κρίνουν ως κερδοφόρων και υλοποιούν στη χώρα και την περιοχή μας, είτε αφορά στη σφαγή άλλων λαών για την εδραίωση της κυριαρχίας τους έναντι άλλων μακελάρηδων που θέλουν να πάρουν κεφάλι. Κι έρχονται, όπως οι ΝΑΤΟϊκοί ξανά και στην περιοχή μας να τη μετατρέψουν σε ¨τρούμπα¨ με τα ματωμένα δολάρια τους προσπαθώντας να κερδίσουν την αποδοχή της παρουσίας τους στον τόπο μας.
Σε τι συνίσταται, λοιπόν, αυτή η εμπλοκή, ποιοι είναι οι κρίκοι της και γιατί μιλάμε για κίνδυνο;
Στο έδαφος της Ουκρανίας - αποστολές όπλων και πυρομαχικών στην κυβέρνηση του Κιέβου, δεκάδες τεθωρακισμένα και βλήματα ακόμα και με απαγορευμένο «λευκό φώσφορο», παροχή εκπαίδευσης στα στελέχη των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, πιθανή ανάπτυξη στρατιωτών σε ουκρανικό έδαφος ή συμμετοχή στο θαλάσσιο σκέλος της αποστολής στη Μαύρη Θάλασσα.
Στα Βαλκάνια- ήδη από τον Οκτώβρη του 2022, η Ελλάδα εμφανίζεται ως «συνεισφέρον κράτος» στο νέο Battlegroup που έστησε το ΝΑΤΟ στη Βουλγαρία. Έχει στείλει μια Διμοιρία Αντιαρματικών, χειριστές και επιτελείς, ενώ αναπτύσσει δυνάμεις και σε άλλες επικίνδυνες ζώνες και μέτωπα, όπως στο Κόσοβο, στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, με την κυβέρνηση μάλιστα να αποφασίζει πριν κάποιους μήνες την ενίσχυση της εκεί ελληνικής στρατιωτικής παρουσίας, καθώς συνολικά ο ευρωατλαντικός άξονας «σφίγγει τον κλοιό» για να αντιμετωπίσει την επιρροή των ανταγωνιστών του στην περιοχή, της Ρωσίας και της Κίνας.
Στη Μέση Ανατολή- όπου οι Ευρωατλαντικοί και οι σύμμαχοί τους στην περιοχή έχουν κάνει «ίσιωμα» για να περάσουν από εκεί οι εμπορικοί, ενεργειακοί και άλλοι δρόμοι, όπως ο περιβόητος IMEEC. Πέρα από τις συχνές συνεκπαιδεύσεις με τους φονιάδες της ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας, ελληνική φρεγάτα πλέει στα ανοιχτά του Λιβάνου, στο πλαίσιο της επιχείρησης UNIFIL, για την επιτήρηση του εμπάργκο όπλων στην οργάνωση Χεζμπολάχ. Η εμπλοκή στο πολεμικό μέτωπο της περιοχής κορυφώνεται με την αποστολή, εδώ και πάνω από έναν χρόνο, διαδοχικά φρεγατών («Υδρα», «Σπέτσαι», «Ψαρά») στον Κόλπο του Άντεν, στο πλαίσιο της ευρωενωσιακής επιχείρησης «Aspides», για την αντιμετώπιση των Χούθι της Υεμένης, με το λαό να πληρώνει έως και 500.000 ευρώ την ημέρα γι' αυτήν την ανάπτυξη, η οποία αφορά τα συμφέροντα των εφοπλιστών και των ομίλων της διαμετακόμισης, ενώ για τα πληρώματα μένει ο κίνδυνος για την ίδια τους τη ζωή· ο ίδιος ο υπουργός Άμυνας, χαρακτηρίζει σε δηλώσεις του, ως «συνταγματικό καθήκον», τις υπηρεσίες συνοδείας και φύλαξης στα πλοία των εφοπλιστών, που στο μεταξύ απολαμβάνουν 50 και πλέον φοροαπαλλαγές, συνταγματικά κατοχυρωμένες από όλες τις κυβερνήσεις, με την πλειοψηφία των πλοίων τους σε ξένες σημαίες. Στην ίδια γραμμή, στην περιοχή συνεχίζει να επιχειρεί πυροβολαρχία «Patriot» (Ελληνική Δύναμη Σαουδικής Αραβίας - ΕΛΔΥΣΑ) εδώ και 3 χρόνια, προστατεύοντας ενεργειακές και άλλες υποδομές.
Στον Ινδικό ωκεανό- Ινδός υποστράτηγος ε. α., την ώρα που η χώρα του ήταν στα πρόθυρα γενικευμένης πολεμικής σύγκρουσης με το Πακιστάν και ενώ ο πολυδιαφημισμένος από τους Ευρωατλαντικούς IMΕEC (Οικονομικός Διάδρομος Ινδίας - Μέσης Ανατολής - Ευρώπης), το υποτιθέμενο «αντίπαλο δέος» στον κινεζικό «Δρόμο του Μεταξιού», έχει βάλει «φωτιά» από τα λιμάνια του Ισραήλ και την Ερυθρά Θάλασσα μέχρι τον Κόλπο του Άντεν και τον Ινδο-Ειρηνικό, έλεγε: «Οι Τούρκοι έχουν έντονη αντιπαράθεση με τους Έλληνες (...) Αυτή είναι η στιγμή στην οποία η Ινδία μπορεί να ενωθεί με την Ελλάδα, να προωθήσει δυνάμεις, ενέργειες, να αντεπιτεθεί σε Πακιστάν - Τουρκία (...) οπωσδήποτε να διεξάγουμε κοινά στρατιωτικά γυμνάσια στο Αιγαίο αλλά και στον Ινδικό Ωκεανό με το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, ώστε να ωφεληθούμε σε εμπειρογνωμοσύνη, να διευκολυνθεί η διαλειτουργικότητα, να μάθει η μία πλευρά τις διαδικασίες και τη γλώσσα της άλλης, ώστε να μπορούμε να επιχειρήσουμε από κοινού όταν χρειαστεί». Ήδη, από τον Αύγουστο του 2023, υφίσταται άμεση εμπλοκή της χώρας στους ανταγωνισμούς που κλιμακώνονταν στην περιοχή, η ινδική ΠΑ συμμετείχε με μαχητικά της στις ασκήσεις «Ηνίοχος» του 2023 και του 2025, η ελληνική έστειλε δικά της στην Ινδία για την «Tarang Shakti 24», ενώ οι ελληνικές φρεγάτες στο Κέρας της Αφρικής, στις παρυφές του Ινδο-Ειρηνικού, εξυπηρετούν ακριβώς πλευρές αυτής της στρατηγικής.
Ο λαός μας ξέρει καλά πως η παρουσία των αμερικανοΝΑΤΟικών δεν εξασφαλίζει την ασφάλεια ούτε περιορίζει την τουρκική επιθετικότητα. Ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός, τον οποίο διαφημίζουν κυβέρνηση και κόμματα του συστήματος, εξυπηρετεί τα μεγάλα συμφέροντα, δεν έχει σχέση με τις ανάγκες του λαού. Τα προβλήματα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις παραμένουν, τροφοδοτούνται από τις αντιθέσεις των αστικών τάξεων που εμπλέκονται. Οι διεκδικήσεις του τουρκικού κράτους πληθαίνουν, αμφισβητούνται η κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα των νησιών και προετοιμάζεται συμβιβασμός με στόχο την ενίσχυση της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ και τη συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Η ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ, για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των ενεργειακών ομίλων, προσθέτει νέα στοιχεία στον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό στην περιοχή και καταρρίπτει τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς περί "ήρεμων νερών". Η Κύπρος, μέλος της ΕΕ, με στρατηγικές σχέσεις με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, βιώνει την κατοχή εδώ και 51 χρόνια, ενώ μεθοδεύεται, υπό την ομπρέλα του ΝΑΤΟ, η διχοτόμηση του νησιού.
Η δική μας θέση είναι απέναντί τους. Στους δρόμους του αγώνα για να μην μετατρέπονται οι χώροι δουλειάς και οι γειτονιές σε στηρίγματα και ορμητήρια των ιμπεριαλιστών. Είναι στα μπλόκα στα λιμάνια και στα τρένα στα φορτία του θανάτου, στο πλευρό των λαών που σηκώνουν κεφάλι απέναντι στη βαρβαρότητα του ιμπεριαλισμού. Αυτούς τους αγώνες μπορούμε να δυναμώσουμε τώρα κι άλλο. Αυτή είναι η μεγαλύτερη προσφορά αλληλεγγύης στον ηρωικό Παλαιστινιακό λαό.
Σήμερα είμαστε, λοιπόν, εδώ, μαθητές, νεολαίοι, εργάτες, αυτοαπασχολούμενοι, υπάλληλοι, αγρότες, συνταξιούχοι, αγωνιστές της ειρήνης και της ζωής. Είμαστε εδώ, γεμάτοι από την περηφάνια και τη δύναμη που μας δίνουν οι λαοί που στέκονται όρθιοι, ο ηρωικός γίγαντας λαός της Παλαιστίνης· γεμάτοι από την περηφάνια και τη δύναμη που μας δίνουν αγωνιστές εργαζόμενοι της χώρας μας και όλου του κόσμου, όσοι απεργούν και διεκδικούν κόντρα σε απειλές και τρομοκρατία στα εργοστάσια και στους τόπους δουλειάς κλαδικές συλλογικές συμβάσεις, δουλειά με δικαιώματα, συντάξεις με αξιοπρέπεια, όσοι υπερασπίζονται τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών μας, όπως οι αταλάντευτοι εκπαιδευτικοί μας, όσοι, στους χώρους Υγείας, με υπεράνθρωπο κόπο, μπροστά στις αλλεπάλληλες κρίσεις που γεννά το σύστημα (Πανδημίες, φυσικές καταστροφές κτλ.), υπερασπίζονται το δικαίωμα να απολαμβάνουμε όλοι υψηλού επιπέδου υπηρεσίες με βάση τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας, δωρεάν φάρμακα και κοινωνική πρόνοια.
Είμαστε περήφανοι για τους γιατρούς στα Νοσοκομεία της χώρας που συλλέγουν σήμερα υπογραφές, ώστε κυβέρνηση και Υπουργείο Υγείας να προχωρήσουν σε επίσημη διακοπή σχέσεων με φορείς και ιδρύματα του ισραηλινού κράτους, για τους συνδικαλιστές που παρά τις διώξεις βροντοφωνάζουν με αμείωτη δύναμη να σταματήσει η ανθρωποσφαγή από το κράτος δολοφόνο σε βάρος του παλαιστινιακού λαού, για τους εργαζόμενους και στην περιοχή μας σε κρατικές υπηρεσίες που δε βολεύονται και δε σιωπούν μπροστά στην υποβάθμιση των υπηρεσιών, που εναντιώνονται στην παρουσία των δολοφόνων του ΝΑΤΟ σε χώρους Πολιτισμού και ιστορίας του τόπου μας, για το λαό της περιοχής που αντιστέκεται στο ξεπούλημα του ορυκτού πλούτου και του χρυσού στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, που αντίθετα πρέπει να είναι λαϊκή περιουσία.
Είμαστε περήφανοι από τη στάση αντίθεσης στη συμμετοχή στη NATOϊκή άσκηση "Immediate Response 25" του στρατευμένου Αντώνη και όλων των στρατευμένων νέων και μελών των ενόπλων δυνάμεων της χώρας μας που καθημερινά εκφράζουν ανοιχτά και ελεύθερα, παρόλη την απροκάλυπτη τρομοκρατία, την αντίθεσή τους απέναντι στην εμπλοκή της χώρας στα δολοφονικά σχέδια των ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-ΕΕ. Είναι χαρακτηριστικό πως η κλήση του σε απολογία σηματοδοτεί κλιμάκωση της τρομοκρατίας απέναντι στους στρατευμένους νέους, καθώς και το πιο στοιχειώδες δικαίωμα, η έκφραση στην πρωινή αναφορά, επιχειρείται να καταστρατηγηθεί.
«Για μένα, το λοιπόν, το πιο εκπληκτικό, πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο, είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει, είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε» γράφει ο μεγάλος Τούρκος ποιητής Ναζίμ Χικμετ.
Τα παιδιά που σώθηκαν από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο είναι τα ξυπόλυτα, βρεγμένα, καμένα παιδιά που βαδίζουν στους ατέλειωτους δρόμους της ιμπεριαλιστικής ειρήνης, είναι οι σύγχρονοι σκλάβοι του "ελεύθερου" κόσμου που ετοιμάζεται για τη μεγάλη σφαγή.
Οργάνωση και αντεπίθεση από τους λαούς είναι ο μόνος δρόμος. Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό. Οργάνωση στους τόπους δουλειάς, στις επιχειρήσεις στους συλλόγους και στα εργατικά σωματεία, οργάνωση και αλληλεγγύη. Κανείς μόνος του! Για να τους πάρουμε στο κατόπι, για να είμαστε έτοιμοι την κατάλληλη ώρα, χωρίς να ψάχνουμε προστάτη να μας προστατέψει, χωρίς να διαλέγουμε ληστή, βασανιστή και δολοφόνο. Για να τους υποδεχτούμε από τη σωστή πλευρά της ιστορίας.
Καμιά διευκόλυνση στη νατοϊκή άσκηση που βρίσκεται σε εξέλιξη στην περιοχή από το ελληνικό κράτος!
Να ξεκουμπιστούν οι φονιάδες των λαών από την πατρίδα μας!
Να σταματήσει τώρα η σφαγή του λαού της Παλαιστίνης από το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ!
Βροντοφωνάζουμε σε όλες τις γλώσσες:
Solidarity with the people of Palestine!
Altadamun mae shaeb filastin!
Filistin halkıyla dayanışma!
Солидарност с народа на Палестина!
Αλληλεγγύη στο λαό της Παλαιστίνης!
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω