Τα βάσανα μιας ασφαλισμένης γιαγιάς

Κύριε υπουργέ, σε παρακαλώ να σταματήσεις να χειροκροτείς τους ήρωες του ΕΣΥ. Μπες στον κόπο να προσλάβεις προσωπικό στο ΕΣΥ και στο ΕΚΑΒ.

της Ευγενίας Ηλιοπούλου

Ξημέρωσε. Έφτασε η μέρα που περίμενε 5 μήνες. Θα δει τους γιατρούς της. Θα αποδεσμευτεί από τους νάρθηκες. Την άτυπη φυλακή των σκληρών δεσμών της. Θα δει τους γιατρούς που την έσωσαν. Που έκαναν τα αδύνατα δυνατά… Που αψήφησαν τις στατιστικές και την ξανάβαλαν στην τροχιά της ζωής.

Η συνεννόηση με την κλινική του νοσοκομείου ήταν άψογη. Το μήνυμα στο ΕΚΑΒ δόθηκε από την προϊσταμένη. Το ασθενοφόρο ήρθε επανδρωμένο με τους «μασκοφόρους» διασώστες. Χάρηκε η γιαγιά με τα παλικάρια και τα πειράγματά τους που ήταν φιλικά. Τα βάσανα άρχισαν στα Εξωτερικά Ιατρεία. Δεν υπήρχε τραυματιοφορέας να την μεταφέρει στο Ακτινολογικό… Βρε καλέ μου, βρε χρυσέ μου… τίποτα. Δεν προσλήφθηκαν καινούργιοι νοσηλευτές και οι υπάρχοντες καλύπτουν όλες τις κλινικές και τις εφημερίες.

Πως θα φτάσει η γιαγιά στο Ακτινολογικό; Η επιλογή της αναμονής δεν ήταν ελπιδοφόρα. Ο επιμελητής και η κόρη της τσούλησαν το φορείο στους δαιδαλώδεις διαδρόμους του νοσοκομείου. Η κόρη έβγαλε τους νάρθηκες για να φανεί η καθαρή εικόνα των καταγμάτων. Απαραίτητη προϋπόθεση για την εξέταση ορθοπεδικού περιστατικού. Η διάγνωση βγήκε και τα μηνύματα ήταν θετικά. Τα κόκαλα είχαν κολλήσει! Μπορούσε να πάει σπίτι της για να ξεκουραστεί και να αρχίσει εντατικό πρόγραμμα φυσιοθεραπείας. Η νοσηλεύτρια πήρε τηλέφωνο το ΕΚΑΒ για να μεταφερθεί η γιαγιά στο σπίτι της. Εντός Αλεξανδρούπολης. Ατέρμονη αναμονή!

Μετά από λίγες ώρες η γιαγιά άρχισε να βογκάει και να κρυώνει. Στο διάδρομο κόσμος έρχονταν και περνούσε. Ρωτούσαν τι γίνεται και απορούσαν για την αργοπορία. Έγιναν 4 τηλεφωνήματα από την προϊσταμένη των Εξωτερικών Ιατρείων και άλλα τέσσερα από την κόρη στο ΕΚΑΒ. Οι απαντήσεις ήταν ότι είναι περασμένο σαν περιστατικό αλλά προηγούνται τα έκτακτα και τα χρόνια περιστατικά και μάλλον θα την μεταφέρουν σπίτι της μετά της τέσσερις το μεσημέρι. Ο κύριος «έγινε» από το τηλεφωνικό κέντρο του ΕΚΑΒ επαναλάμβανε μονότονα ότι θα και θα… Ο υποδιοικητής του νοσοκομείου απόρησε με τη μη κατανόηση του προβλήματος από την κόρη που ως γιατρός και ως άνθρωπος πήγε να διαμαρτυρηθεί αφού είχε εξαντλήσει την προβλεπόμενη ιεραρχία. Τα ντεσιμπέλ φτάσανε σε επίπεδο ροκ συναυλίας χωρίς αποτέλεσμα. Η γιαγιά κρύωνε και δεν ένοιωθε καλά. Σκέφτηκε σοβαρά το άδικο: ότι ενώ σώθηκε από το βαρύ ατύχημά της θα φύγει άδοξα στο διάδρομο του νοσοκομείου.

Ωσαννά! Δεν ήταν η θριαμβευτική και επιβλητική είσοδος του Χριστού στα Ιεροσόλυμα, αλλά οι διασώστες του ΕΚΑΒ. Εξήγησαν ότι από το πρωί μόνο δύο ασθενοφόρα κάλυπταν όλες τις ανάγκες στην περιοχή της Αλεξανδρούπολης. Δεν επαρκούν, δεν προλαβαίνουν, ότι οι υπερωρίες τους δεν πληρώνονται εδώ και μήνες και ότι δεν αντέχουν άλλο. Κύριε υπουργέ, σε παρακαλώ να σταματήσεις να χειροκροτείς τους ήρωες του ΕΣΥ. Μπες στον κόπο να προσλάβεις προσωπικό στο ΕΣΥ και στο ΕΚΑΒ για να μην ζήσει κανείς άνθρωπος την τραυματική εμπειρία μιας ασφαλισμένης γιαγιάς.