Τζούλιαν Ασάνζ: Τίτλοι τέλους για έναν μύθο;

Το 2010 η Wikileaks συγκλόνιζε τον κόσμο με τις αποκαλύψεις της. Ο Τζούλιαν Ασάνζ ήταν τότε ένας άγγελος της διαφάνειας. Τελικά, αυτός ο τύπος είναι άγγελος της διαφάνειας ή δαίμονας της προπαγάνδας;

Ο Ασάνζ χαιρετά τους δημοσιογράφους από την πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο όπου παραμένει έγκλειστος από το 2012 υπό την απειλή της σύλληψής του

Είναι ευεργέτης της ανθρωπότητας, ένας υπερασπιστής των ελευθεριών μας και - γιατί όχι; - ο εμπνευστής της «νέας δημοσιογραφίας»; Ή, τελικά, μαριονέτα του Βλαντίμιρ Πούτιν; Αυτή η δεύτερη εκδοχή φαίνεται να ισχύει πια: ο μύθος του Τζούλιαν Ασάνζ καταρρέει κομμάτι - κομμάτι όσο προχωρούν οι έρευνες για το Russiagate. Οι οποίες έρευνες έχουν φτάσει πια στο τρίγωνο που συνδέει τον Ντόναλντ Τραμπ Τζούνιορ, τους Ρώσους και τη Wikileaks.

Δεν είναι η πρώτη φορά, γράφει η La Repubblica, που οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες και ο ιστότοπος των αποκαλύψεων Wikileaks εμφανίζονται να έχουν κάποια σχέση. Αλλά εδώ τα πράγματα είναι πιο σαφή από ποτέ: όπως προκύπτει από την έρευνα του εισαγγελέα Μόλερ, ο Τραμπ Τζούνιορ είχε ζητήσει από τη Wikileaks να βοηθήσει τον πατέρα του δημοσιεύοντας τα email της Χίλαρι Κλίντον αλλά και μυστικά του Δημοκρατικού Κόμματος.

Η δουλειά γίνεται, η λάσπη πέφτει. Αλλά ποιες είναι οι πηγές της Wikileaks; Οι Ρώσοι χάκερ. Γεγονός που δεν εμποδίζει τον Τραμπ να παίξει το δικό του παιχνίδι: «Τα ανέντιμα μέσα ενημέρωσης δεν αναπαράγουν τις αποκαλύψεις της Wikileaks» γράφει στο Twitter. Ήταν ο ίδιος εξάλλου που τον Ιούλιο του 2016 είχε απευθύνει μια σχεδόν δημόσια και ανήκουστη έκκληση: «Ρωσία, εάν με ακούς, ελπίζω να καταφέρεις να βρεις τα 30.000 mails της Χίλαρι». Η έκκληση θα αφήσει άφωνους πολλούς. Λίγοι θα εκπλαγούν, αντίθετα, όταν η Wikileaks θα βάλει το χεράκι της για να γίνει η επιθυμία του πραγματικότητα.

Ήταν όμως μια εξέλιξη που μπορούσε να φανταστεί κανείς όταν το 2010 η Wikileaks, με πηγή την Τσέλσι Μάνινγκ, στρατιώτη τότε με θητεία στο Ιράκ, συγκλόνιζε τον κόσμο με τις αποκαλύψεις της; Ο Ασάνζ ήταν τότε ένας άγγελος της διαφάνειας. Κι όταν, τον Δεκέμβριο του 2010, συλλαμβάνεται και κρατείται επί δέκα ημέρες, δεκάδες προσωπικότητες του προοδευτικού χώρου, ανάμεσά τους και ο σκηνοθέτης Μάικλ Μουρ, μαζεύουν χρήματα για να πληρώσουν την εγγύηση.

Το 2013 πέφτει η πρώτη σκιά: Όταν το άλλο «βαθύ λαρύγγι», ο Έντουαρντ Σνόουντεν, βρίσκει καταφύγιο στο Χονγκ Κονγκ για να ξεφύγει από τους αμερικανούς διώκτες του, ο Ασάνζ του συστήνει να αναζητήσει την προστασία του Κρεμλίνου. Τρία χρόνια αργότερα, κι ενώ απομένει ένας μήνας έως τις αμερικανικές εκλογές, οι New York Times θα προχωρήσουν σε μια μάλλον αυτονόητη επισήμανση: οι αποκαλύψεις του «μύθου» Ασάνζ είναι μονόπλευρες.

Μα να μην αποκαλύπτει ποτέ κάτι που να μπορεί να ενοχλήσει τη Ρωσία, την Κίνα ή τον ίδιο τον Τραμπ; Ο ίδιος υπερασπίζεται τον εαυτό του με το επιχείρημα ότι δεν έφτασε ποτέ τίποτε το ενδιαφέρον για τη Ρωσία, την Κίνα ή τον Τραμπ. Αλλά και πάλι: τόσες αποκαλύψεις για τις αμερικανικές σφαγές στο Ιράκ, ούτε μία για τους ρωσικούς βομβαρδισμούς στη Συρία; Ούτε μία για τα κρυφά πλούτη του Βλαντίμιρ Πούτιν ή του Σι Τσινπίνγκ;

Ερωτήματα που συμποσούνται σε ένα και μόνο: Είναι αυτός ο τύπος άγγελος της διαφάνειας ή δαίμονας της προπαγάνδας;

Πηγή: repubblica.it via protagon.gr
[post_ads]