Ο ξένος

Ο ξένος είναι άνθρωπος όπως και εμείς! Έχει δικαίωμα να ζήσει ελεύθερος και να χαρεί την ζωή του. Η τραγική του πορεία θα έπρεπε να μας προβληματίσει και όχι να μας φοβίσει.

Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κρίνει κάποιον άλλον (Αλμπέρ Καμύ)

της Ευγενίας Ηλιοπούλου

Είναι αυτός που διαφέρει. Δεν μας μοιάζει. Μιλάει άλλη γλώσσα. Έχει άλλο χρώμα ματιών. Άλλο χρώμα δέρματος, άλλη μύτη, άλλη εξωτερική όψη. Έχει πρωτόγνωρα χαρακτηριστικά και κανείς, από τους γύρω του, δεν ξέρει που αποσκοπεί και τι ακριβώς πρεσβεύει. Αυτή η θολή αντίληψη, για το τι πραγματικά είναι και τι μπορεί να μας προκαλέσει ένας ξένος, κάνει πολλούς να επιλέξουν τον αποκλεισμό του ξένου από την δική τους ζωή. Την άρνηση επαφών και συνεργασίας. Βγάζουν αμέσως τον άσσο που έχουν πάντα στο τσεπάκι τους. Την απαξίωση. Κρύβουν τον φόβο τους με μεγάλα λόγια. Δεν φταίνε αυτοί που ο άλλος δείχνει άρρωστος ή είναι μαύρος!

Οι ξένοι αποτελούν μία μειονότητα. Στην χώρα μας. Πάνω από ένα εκατομμύριο νόμιμοι και παράνομοι ξένοι ζουν, εργάζονται, παντρεύονται, κάνουν παιδιά και πεθαίνουν. Στην Ελλάδα μας. Ενσωματώνονται ή διαγράφουν μία μοναχική πορεία. Ο ξένος είναι μία απειλή για εμάς την στιγμή που διεκδικεί και τα καταφέρνει τα ίδια δικαιώματα. Με εμάς. Την στιγμή που οικειοποιείται κάτι που μας ανήκει. Που περνάει μπροστά από εμάς για μία θέση. Στην εργασία. Στην κοινωνία. Σπάνια συμβαίνει, σε αυτή την διαμάχη, οι κινήσεις του να μας βλάψουν και μας βγάλουν εκτός παιχνιδιού. Της επιτυχίας.

Πόσες φορές ένιωσες, στον δικό σου κόσμο ότι είσαι ξένος; Πόσο επικίνδυνα είναι να είσαι και να παραμείνεις ξένος; Θα καταλάβεις την διαφορά; Στο βιβλίο του Αλμπέρ Καμύ «Ο ξένος» (1942) ο Μερσώ, ο αδιάφορος Γαλλο-Αλγερινός που δεν έχει ξεχωριστό λόγο για τις πράξεις του, σκοτώνει απαθώς έναν Άραβα. Η κοινωνία του αντί να τον καταδικάσει προσπαθεί να εφεύρει ή να επιβάλλει λογικές εξηγήσεις για τις παράλογες πράξεις του με σκοπό την διατήρηση της τάξης. Ο Καμύ ισχυρίζεται ότι ο ήρωας του, που κατηγορείται όχι τόσο για το έγκλημα που έχει διαπράξει όσο για το ότι είναι τόσο διαφορετικός από τους ομοίους του, είναι ο πραγματικός «ξένος» ανάμεσά τους και «είναι καταδικασμένος να πεθάνει επειδή δεν παίζει το παιχνίδι».

Ο ξένος είναι άνθρωπος όπως και εμείς! Έχει δικαίωμα να ζήσει ελεύθερος και να χαρεί την ζωή του. Η τραγική του πορεία θα έπρεπε να μας προβληματίσει και όχι να μας φοβίσει. Γιατί να πιστέψουμε ότι είμαστε ανώτεροι του; Τι γίνεται όταν δεν μας έχει βλάψει; Πως μπορεί ένας αδύναμος και φτωχός να μας νικήσει; Γιατί τον μισούμε; Τι μας έχει κάνει; Όπως και εμείς γεννήθηκε, μεγαλώνει, δραστηριοποιείται και θα εγκαταλείψει τον μάταιο τούτο κόσμο αργά η γρήγορα. Ποιος έχει προτεραιότητα δεν έχει καμία περαιτέρω σημασία!
[post_ads]