Τι συμβαίνει στο τρίγωνο Τουρκία - Κούρδοι - ΗΠΑ

Γιατί η Άγκυρα πολεμά το PΚΚ, που μάχεται τους τζιχαντιστές. Τις τελευταίες μέρες, με αφορμή τις επιθέσεις της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας εναντίον κουρδικών στόχων στο νότιο Κουρδιστάν (Β. Ιράκ) αλλά και στο τουρκοκρατούμενο Κουρδιστάν – επιθέσεις που έχουν ξεπεράσει

Γιατί η Άγκυρα πολεμά το PΚΚ, που μάχεται
τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους;

Τις τελευταίες μέρες, με αφορμή τις επιθέσεις της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας εναντίον κουρδικών στόχων στο νότιο Κουρδιστάν (Β. Ιράκ) αλλά και στο τουρκοκρατούμενο Κουρδιστάν – επιθέσεις που έχουν ξεπεράσει τις 500 εξόδους F-16 – αυτό που κινείται από χείλη σε χείλη, ενώ αποτελεί και κύριο θέμα σε άρθρα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, είναι το γεγονός ότι οι ΗΠΑ, για πολλοστή φορά μέσα σε έναν αιώνα, «πούλησαν και πάλι τους Κούρδους».

Και αυτό γιατί είναι αδιανόητο, όχι να πιστέψει, αλλά ακόμα και να διανοηθεί κανείς ότι η Τουρκία θα έβρισκε το θάρρος να παραβιάσει τον εναέριο χώρο του Ιράκ και να πραγματοποιήσει εκατοντάδες αεροπορικές επιθέσεις στο όρος Κανδήλι χωρίς την άδεια της κυβέρνησης της Βαγδάτης και κυρίως των ΗΠΑ.

Από την άλλη πλευρά, παρότι είναι γνωστό ότι στη διεθνή σκηνή και τις διεθνείς σχέσεις το συμφέρον πάντα υπέρκειται του όποιου ηθικού διλήμματος, παρ' όλα αυτά είναι εξαιρετικά δύσκολο να ερμηνεύσει κανείς το αεροπλανικό κόλπο της αμερικανικής διοίκησης που «άδειασε» με τον πιο ανέντιμο τρόπο το ΡΚΚ, το οποίο έχει χάσει το ένα πέμπτο της στρατιωτικής του δύναμης πολεμώντας εναντίον του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους, εξ αντικειμένου πλάι-πλάι με τις ΗΠΑ, στην επικράτεια του Ιράκ και της Συρίας, και να συμμαχήσει την ίδια στιγμή με την Τουρκία, η οποία είναι σε όλους γνωστό ότι είναι ο πιο μεγάλος υποστηρικτής του Ισλαμικού Κράτους σε όλους τους τομείς.

Οι Κούρδοι, προδομένοι για άλλη μια φορά, ανθίστανται και στο τέλος θα τα καταφέρουν, γιατί δεν έχουν άλλο δρόμο και άλλη επιλογή.

Όμως πριν προχωρήσουμε σε ανάλυση της κατάστασης κυρίως στο εσωτερικό της Τουρκίας, και προτού προσπαθήσουμε να εντοπίσουμε τους στόχους της Άγκυρας και της Ουάσινγκτον, θα παραθέσουμε τις θέσεις ανώτατου αξιωματούχου του αμερικανικού ΥΠΕΞ για το θέμα, όπως αυτές δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα Hürriyet στις 29 Ιουλίου.

Είπε λοιπόν ο Αμερικανός αξιωματούχος:

«Είναι κοινή ανάγκη ΗΠΑ - Τουρκίας για εκκαθάριση της περιοχής από τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους. Στην περιοχή που θα εκκαθαριστεί δεν θα μπουν Τούρκοι και Αμερικανοί στρατιώτες, αλλά μετριοπαθείς ομάδες της συριακής αντιπολίτευσης, που θα αποφασιστούν από κοινού από ΗΠΑ και Τουρκία. Οι συνομιλίες μας με την Τουρκία για το θέμα ξεκίνησαν πριν από 9-10 μήνες. Συμφωνήσαμε να εκπαιδεύσουμε και να εξοπλίσουμε ομάδες της αντιπολίτευσης και να βοηθήσει η Τουρκία για την καλύτερη παρακολούθηση του δικτύου των ισλαμιστών του Ισλαμικού Κράτους που δρουν στη Συρία.

Επίσης συμφωνήσαμε να σταθμεύουν και να επιχειρούν από τουρκικές αεροπορικές βάσεις επανδρωμένα και μη επανδρωμένα αεροσκάφη των ΗΠΑ. Το πώς θα γίνει αυτό, είναι υπό συζήτηση.

Θα εξασφαλιστούν τα σύνορα της Τουρκίας σε μήκος 98 χλμ, και στο εσωτερικό αυτής της περιοχής, το βάθος της οποίας θα το καθορίσουμε, θα λειτουργήσει ξανά η ζωή υπό φυσιολογικές συνθήκες, υπό την ευθύνη της αντιπολίτευσης. Η περιοχή δεν θα ανακηρυχθεί σε ζώνη απαγόρευσης πτήσεων».

Όσον αφορά το άνοιγμα της αεροπορικής βάσης του Ιντσιρλίκ στα αμερικανικά αεροπλάνα και τη σχέση που έχει η εξέλιξη αυτή με τις αεροπορικές επιθέσεις της Τουρκίας εναντίον στόχων του ΡΚΚ, ο Αμερικανός αξιωματούχος είπε:

«Πριν από δυο εβδομάδες φθάσαμε σε συμφωνία για το Ιντσιρλίκ. Πριν συμφωνήσουν Ομπάμα και Ερντογάν, το ΡΚΚ έκανε κάποιες επιθέσεις εναντίον τουρκικών στόχων, οι οποίες προκάλεσαν την αντίδραση της Τουρκίας και τις αεροπορικές επιθέσεις της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας στο Κανδήλι και το Β. Ιράκ. Εμείς αναγνωρίσαμε στην Τουρκία το δικαίωμα στην άμυνα. Στηρίζουμε απολύτως τις προσπάθειες που κάνει η Τουρκία εναντίον του ΡΚΚ. Όμως το θέμα του ΡΚΚ δεν έχει καμία σχέση με τη συμφωνία που κάναμε με την Τουρκία για το Ισλαμικό Κράτος. Αν το ΡΚΚ δεν έκανε τις επιθέσεις στην Τουρκία, η Τουρκία δεν θα έκανε επιθέσεις στο Κανδήλι. Αυτό που προκάλεσε τις επιθέσεις της Τουρκίας, ήταν οι επιθέσεις του ΡΚΚ εναντίον αστυνομικών και στρατιωτικών.

Αν το ΡΚΚ θέλει να ανοίξει μέτωπο με την Τουρκία, αυτό είναι κάτι που δεν είναι καθόλου φρόνιμο. Από την άλλη πλευρά, καλούμε την Τουρκία να μην απαντά υπερβολικά στις επιθέσεις που δέχεται από το ΡΚΚ».

Σε ερώτηση για τη συμμετοχή του ΡΚΚ στον αγώνα εναντίον των τζιχαντιστών, ο Αμερικανός αξιωματούχος είπε ότι οι Κούρδοι της Συρίας είναι πολύ αποτελεσματικοί εναντίον των μελών του Ισλαμικού Κράτους και ότι πρέπει να υπάρξει διαχωρισμός μεταξύ του ΡΚΚ και του Κόμματος Δημοκρατικής Ενότητας (PYD), που δρα στη Συρία. Σημείωσε ότι: «το ΡΚΚ είναι μια τρομοκρατική οργάνωση που επιτέθηκε σε τουρκικούς στόχους και έδωσε το δικαίωμα στην Τουρκία να απαντήσει με αεροπορικές επιθέσεις, ενώ το PYD είναι μια οργάνωση που δραστηριοποιείται στη Συρία και η Τουρκία δεν έχει κάνει απευθείας κάποια επίθεση εναντίον του. Το PYD κινείται στην ίδια λογική που κινούνται οι ΗΠΑ και η Τουρκία, που στηρίζουν μια ομόσπονδη Συρία».

Μάλιστα, για να ισχυροποιήσει τα λεγόμενά του ο αξιωματούχος του αμερικανικού ΥΠΕΞ ανέφερε ως παράδειγμα την περίπτωση της ηρωικής πόλης Κομπάνι, λέγοντας:

«Το Κομπάνι είναι ένα καλό παράδειγμα. Αν δεν ήταν η Τουρκία να δεχτεί δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες από το Κομπάνι, να συνεργαστούμε μαζί της για να βοηθήσουμε από αέρος τους υπερασπιστές με βομβαρδισμούς και με ρίψη όπλων και να ανοίξει τα σύνορά της για να περάσουν οι πεσμεργκά που ενίσχυσαν τους υπερασπιστές της Κομπάνι, η πόλη αυτή θα ήταν πολύ δύσκολο να κρατηθεί».

Το γράψαμε και στην αρχή του σημειώματός μας. Στις διεθνείς σχέσεις τα συμφέροντα είναι αυτά που πρυτανεύουν και υπέρκεινται της ηθικής. Όμως η ανάλυση και οι δικαιολογίες που εξέφρασε ο ανώτατος Αμερικανός αξιωματούχος είναι τουλάχιστον παιδαριώδεις, και τα επιχειρήματα που επικαλέστηκε μπορούν να ξετιναχτούν ένα προς ένα.

Αυτό θα το κάνουμε στο επόμενο άρθρο μας, όπου θα εξηγήσουμε και τη στρατηγική της Τουρκίας, η οποία εκμεταλλευόμενη τις στρατηγικές ανάγκες των ΗΠΑ, μετά από περίπου 15 χρόνια ξαναβγάζει το πιο άγριο και απάνθρωπο πρόσωπό της όχι μόνο εναντίον των Κούρδων αλλά και εναντίον των λαών που κατοικούν στην Τουρκία και έδωσαν το 13% στο Κόμμα της Δημοκρατίας των Λαών (HDP) στις εκλογές της 5ης Ιουνίου.

Σάββας Κελεντερίδης

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα δημοκρατία και στο Pontos News