Το δημόσιο χρέος δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται πλέον με περικοπές στις συντάξεις. Το κράτος πρέπει να προχωρήσει σε αποκρατικοποιήσεις, για να μειώσει το χρέος, να βάλει τους κανόνες που θέλει και μετά να εκχωρήσει σε ιδιώτες τη λειτουργία και εκμετάλλευση οργανισμών, λιμανιών
Το χρονικό του ξεπουλήματός τους
«Το δημόσιο χρέος δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται πλέον με περικοπές στις συντάξεις. Το κράτος πρέπει να προχωρήσει σε αποκρατικοποιήσεις, για να μειώσει το χρέος, να βάλει τους κανόνες που θέλει και μετά να εκχωρήσει σε ιδιώτες τη λειτουργία και εκμετάλλευση οργανισμών, λιμανιών κ.λπ.».
Από την ομιλία του Ολλανδού Bob Traa, εκπροσώπου του ΔΝΤ.. στην Ελλάδα, στο συνέδριο που συνδιοργάνωσαν στην Αθήνα, την 11η Φεβρουαρίου 2011, η Τράπεζα της Ελλάδας και το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
Η προτροπή αυτή του ΔΝΤ, στις αρχές του 2011, για την επαναγορά του Ελληνικού χρέους με πώληση της δημόσιας περιουσίας, ίσως φαινόταν εξωπραγματική. Στις μέρες μας, νομοτελειακά οδηγούμαστε στην εφαρμογή της. Η προετοιμασία γα την πώληση των λιμανιών έγινε (Ιούνιος 2011 - Σεπτέμβριος 2012).
Το 2013, για να μη μας κάνουν δήθεν κι άλλες περικοπές σε μισθούς - συντάξεις, θα μας το παρουσιάσουν ως αναγκαίο κακό.
Μάιος 2010
Η ελληνική κυβέρνηση υπογράφει το «πρώτο μνημόνιο» που αποτυπώνεται στο Ν. 3845/2010 «Μέτρα για την εφαρμογή του μηχανισμού στήριξης της Ελληνικής οικονομίας από τα κράτη της ευρωζώνης και το ΔΝΤ», με δυο δυσβάστακτους και πρωτοφανείς όρους:
1) Την ολοκληρωτική δέσμευση του συνόλου της περιουσίας του ελληνικού κράτους και 2) Την παραίτηση απ’ όλες τις ασυλίες κι απ’ όλα τα δικαιώματα της εθνικής κυριαρχίας.
Ιούνιος 2011
Το «δεύτερο μνημόνιο» ή «μεσοπρόθεσμο» ή «εφαρμοστικός νόμος», αποτυπώνεται στο Ν. 3986/2011 «Επείγοντα μέτρα εφαρμογής μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-15», με κύριο στόχο τις διαρθρωτικές αλλαγές στο κράτος και την ίδρυση ενός «Ταμείου» με τίτλο «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου - Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ. Α.Ε» μέσα από το οποίο η περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου θα περνά σε εταιρείες - επενδυτές, με αποκλειστικό σκοπό την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των δανειστών μας και την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους.
Το Ταμείο μέσα από την ιστοσελίδα του (www.hradf.com/gr) ταξινομεί, όσα διαθέτει το Ελληνικό Δημόσιο, σε τρεις κατηγορίες: 1) Γη, 2) Έργα υποδομής και 3) Εταιρικά χαρτοφυλάκια. Στην κατηγορία των έργων υποδομής περιλαμβάνει και τα λιμάνια.
Η αποτίμηση της αξίας των λιμανιών που περιέρχονται στο «Ταμείο» και στη συνέχεια, στην εταιρεία - επενδυτή που θα επιλεγεί για «αξιοποίηση» δεν ρυθμίζεται από το νόμο, αλλά διενεργείται με κριτήρια του «Ταμείου» το οποίο δεν εμπίπτει στις διατάξεις του Δημοσίου αλλά λειτουργεί με κανόνες ιδιωτικού δικαίου.
Για τα λιμάνια, το «Ταμείο», διορίζει ως συμβούλους του την Morgan Stanley και την Τράπεζα Πειραιώς ενώ εκπονούνται τα προγράμματα «Ποσειδών» για τα δώδεκα (12) μεγάλα λιμάνια Οργανισμούς ΑΕ και «Νηρηίδες» για άλλα είκοσι τρία (23). Ο Υπουργός Ναυτιλίας, συγκροτεί Ομάδα εργασίας (Απόφαση 90/3-9-2012) η οποία θα έχει συνεργασία και με το «Ταμείο» για τη «Στρατηγική των λιμένων».
Η κυβέρνηση συγχρόνως παίρνει τις αναγκαίες νομοθετικές πρωτοβουλίες ώστε να ανοίξει διάπλατα ο δρόμος για την πλήρη ιδιωτικοποίησή τους…
Οκτώβριος 2011
Η Διυπουργική Επιτροπή, σε εφαρμογή του Ν.3986/2011, μεταφέρει στο Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ. Α.Ε. τις μετοχές των 12 Οργανισμών Λιμένα Α.Ε. καθώς και τα πλήρη δικαιώματα ψήφου.
Απόφαση 195/27-10-2011 (ΦΕΚ 2501 Β /4-11-2011).
Απρίλιος 2012
Με μια ύποπτη τροπολογία (άρθρο 207 του Ν. 4072/2012) σε ένα πολυνομοσχέδιο, προβλέπεται οι αποφάσεις της Επιτροπής Σχεδιασμού και Ανάπτυξης Λιμένων, για να έχουν ισχύ, να δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Αύγουστος 2012
Η Διυπουργική Επιτροπή, σε εφαρμογή του Ν.3986/2011, μεταφέρει στο Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ. Α.Ε. ακόμη είκοσι τρία (23) λιμάνια, κυρίως τουριστικά και μαρίνες, δηλαδή αυτά με «επενδυτικό» ενδιαφέρον.
Απόφαση 218/13-8-2012 (ΦΕΚ 2322 Β /13-8-2012).
Σεπτέμβριος 2012
Με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (ΦΕΚ 175 Α'/7-9-2012), καταργείται το ελάχιστο ποσοστό το οποίο πρέπει να κατέχει το Δημόσιο στους 12 Οργανισμούς Λιμένα Α.Ε.
Επικυρώνονται, και πλέον έχουν ισχύ νόμου, όλες οι εγκριτικές αποφάσεις της Επιτροπής Σχεδιασμού και Ανάπτυξης Λιμένων (ΕΣΑΛ), για τα Master Plan των λιμανιών από το 2002 έως το 2012.
Άρθρο 15 του Ν. 4081/2012 (ΦΕΚ 184 Α'/27-9-2012).
Όλες αυτές οι νομοθετικές πρωτοβουλίες στην μεταμνημονιακή εποχή δεν είναι τυχαίες, Έχουν συγκεκριμένο σκοπό. Συνθέτουν το παζλ «ξεπούλημα λιμανιών».
Δυστυχώς, όπως και σε πολλά άλλα θέματα, οι πολιτικοί μας, στο βωμό της πολιτικής σκοπιμότητας και του κακώς εννοούμενου πολιτικού κόστους, «ναυάγησαν» και στη «λιμενική πολιτική».
Όταν η Ευρώπη, μείωνε το κράτος και στα λιμάνια, μέσα από «Συμβάσεις Παραχώρησης», εδώ τα δυο κόμματα εξουσίας το διόγκωναν μέσα από ένα σύστημα πελατειακών σχέσεων. Φτάσαμε σε σημείο που ένας από τους μεγαλύτερους Οργανισμούς Λιμένα, στη μεταμνημονιακή εποχή λειτουργεί με προσωπικό 1.200 ατόμων και κέρδη, τη δεκαετία του '80 απασχολούσε 6.000 άτομα και φυσικά με ζημιά.
Η "παραχώρηση" της προβλήτας ΙΙ του Ικονίου, στην Κινέζικη Cosco είναι η μοναδική εξαίρεση αλλά και το χαρακτηριστικό παράδειγμα της ελληνικής πολίτικης παθογένειας.
Ενώ και τα δυο κόμματα (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ) πίστευαν το ίδιο στο θέμα της παραχώρησης λιμενικών υπηρεσιών σε ιδιώτες, άλλα πρότειναν όταν ήταν κυβέρνηση και άλλα όταν ήταν αντιπολίτευση.
Θυμόμαστε όλοι, τις σφοδρές αντιπαραθέσεις στη Βουλή, τις απεργίες διαρκείας, τους ξυλοδαρμούς, τα δακρυγόνα, τους θεατρινισμούς και τόσα άλλα, για την "παραχώρηση" στην Cosco, που έπληξαν την οικονομία και το κύρος της πατρίδας μας.
Τώρα, οι δυο «κυβερνητικοί εταίροι», πρώην πολιτικοί αντίπαλοι, πληρώνουν τις αμαρτίες του παρελθόντος αλλά δυστυχώς στην πλάτη του ελληνικού λαού και της εθνικής του κυριαρχίας.
Τώρα, δεν παραχωρούν απλά μέρος των λιμανιών άλλα νομοθετούν για να τα δώσουν όλα ικανοποιώντας τις απαιτήσεις των δανειστών.
Κρίμα…
ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Υποναύαρχος Λ.Σ. (ε.α)
Από την ομιλία του Ολλανδού Bob Traa, εκπροσώπου του ΔΝΤ.. στην Ελλάδα, στο συνέδριο που συνδιοργάνωσαν στην Αθήνα, την 11η Φεβρουαρίου 2011, η Τράπεζα της Ελλάδας και το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
Η προτροπή αυτή του ΔΝΤ, στις αρχές του 2011, για την επαναγορά του Ελληνικού χρέους με πώληση της δημόσιας περιουσίας, ίσως φαινόταν εξωπραγματική. Στις μέρες μας, νομοτελειακά οδηγούμαστε στην εφαρμογή της. Η προετοιμασία γα την πώληση των λιμανιών έγινε (Ιούνιος 2011 - Σεπτέμβριος 2012).
Το 2013, για να μη μας κάνουν δήθεν κι άλλες περικοπές σε μισθούς - συντάξεις, θα μας το παρουσιάσουν ως αναγκαίο κακό.
Μάιος 2010
Η ελληνική κυβέρνηση υπογράφει το «πρώτο μνημόνιο» που αποτυπώνεται στο Ν. 3845/2010 «Μέτρα για την εφαρμογή του μηχανισμού στήριξης της Ελληνικής οικονομίας από τα κράτη της ευρωζώνης και το ΔΝΤ», με δυο δυσβάστακτους και πρωτοφανείς όρους:
1) Την ολοκληρωτική δέσμευση του συνόλου της περιουσίας του ελληνικού κράτους και 2) Την παραίτηση απ’ όλες τις ασυλίες κι απ’ όλα τα δικαιώματα της εθνικής κυριαρχίας.
Ιούνιος 2011
Το «δεύτερο μνημόνιο» ή «μεσοπρόθεσμο» ή «εφαρμοστικός νόμος», αποτυπώνεται στο Ν. 3986/2011 «Επείγοντα μέτρα εφαρμογής μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-15», με κύριο στόχο τις διαρθρωτικές αλλαγές στο κράτος και την ίδρυση ενός «Ταμείου» με τίτλο «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου - Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ. Α.Ε» μέσα από το οποίο η περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου θα περνά σε εταιρείες - επενδυτές, με αποκλειστικό σκοπό την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των δανειστών μας και την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους.
Το Ταμείο μέσα από την ιστοσελίδα του (www.hradf.com/gr) ταξινομεί, όσα διαθέτει το Ελληνικό Δημόσιο, σε τρεις κατηγορίες: 1) Γη, 2) Έργα υποδομής και 3) Εταιρικά χαρτοφυλάκια. Στην κατηγορία των έργων υποδομής περιλαμβάνει και τα λιμάνια.
Η αποτίμηση της αξίας των λιμανιών που περιέρχονται στο «Ταμείο» και στη συνέχεια, στην εταιρεία - επενδυτή που θα επιλεγεί για «αξιοποίηση» δεν ρυθμίζεται από το νόμο, αλλά διενεργείται με κριτήρια του «Ταμείου» το οποίο δεν εμπίπτει στις διατάξεις του Δημοσίου αλλά λειτουργεί με κανόνες ιδιωτικού δικαίου.
Για τα λιμάνια, το «Ταμείο», διορίζει ως συμβούλους του την Morgan Stanley και την Τράπεζα Πειραιώς ενώ εκπονούνται τα προγράμματα «Ποσειδών» για τα δώδεκα (12) μεγάλα λιμάνια Οργανισμούς ΑΕ και «Νηρηίδες» για άλλα είκοσι τρία (23). Ο Υπουργός Ναυτιλίας, συγκροτεί Ομάδα εργασίας (Απόφαση 90/3-9-2012) η οποία θα έχει συνεργασία και με το «Ταμείο» για τη «Στρατηγική των λιμένων».
Η κυβέρνηση συγχρόνως παίρνει τις αναγκαίες νομοθετικές πρωτοβουλίες ώστε να ανοίξει διάπλατα ο δρόμος για την πλήρη ιδιωτικοποίησή τους…
Οκτώβριος 2011
Η Διυπουργική Επιτροπή, σε εφαρμογή του Ν.3986/2011, μεταφέρει στο Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ. Α.Ε. τις μετοχές των 12 Οργανισμών Λιμένα Α.Ε. καθώς και τα πλήρη δικαιώματα ψήφου.
Απόφαση 195/27-10-2011 (ΦΕΚ 2501 Β /4-11-2011).
Απρίλιος 2012
Με μια ύποπτη τροπολογία (άρθρο 207 του Ν. 4072/2012) σε ένα πολυνομοσχέδιο, προβλέπεται οι αποφάσεις της Επιτροπής Σχεδιασμού και Ανάπτυξης Λιμένων, για να έχουν ισχύ, να δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Αύγουστος 2012
Η Διυπουργική Επιτροπή, σε εφαρμογή του Ν.3986/2011, μεταφέρει στο Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ. Α.Ε. ακόμη είκοσι τρία (23) λιμάνια, κυρίως τουριστικά και μαρίνες, δηλαδή αυτά με «επενδυτικό» ενδιαφέρον.
Απόφαση 218/13-8-2012 (ΦΕΚ 2322 Β /13-8-2012).
Σεπτέμβριος 2012
Με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (ΦΕΚ 175 Α'/7-9-2012), καταργείται το ελάχιστο ποσοστό το οποίο πρέπει να κατέχει το Δημόσιο στους 12 Οργανισμούς Λιμένα Α.Ε.
Επικυρώνονται, και πλέον έχουν ισχύ νόμου, όλες οι εγκριτικές αποφάσεις της Επιτροπής Σχεδιασμού και Ανάπτυξης Λιμένων (ΕΣΑΛ), για τα Master Plan των λιμανιών από το 2002 έως το 2012.
Άρθρο 15 του Ν. 4081/2012 (ΦΕΚ 184 Α'/27-9-2012).
Όλες αυτές οι νομοθετικές πρωτοβουλίες στην μεταμνημονιακή εποχή δεν είναι τυχαίες, Έχουν συγκεκριμένο σκοπό. Συνθέτουν το παζλ «ξεπούλημα λιμανιών».
Δυστυχώς, όπως και σε πολλά άλλα θέματα, οι πολιτικοί μας, στο βωμό της πολιτικής σκοπιμότητας και του κακώς εννοούμενου πολιτικού κόστους, «ναυάγησαν» και στη «λιμενική πολιτική».
Όταν η Ευρώπη, μείωνε το κράτος και στα λιμάνια, μέσα από «Συμβάσεις Παραχώρησης», εδώ τα δυο κόμματα εξουσίας το διόγκωναν μέσα από ένα σύστημα πελατειακών σχέσεων. Φτάσαμε σε σημείο που ένας από τους μεγαλύτερους Οργανισμούς Λιμένα, στη μεταμνημονιακή εποχή λειτουργεί με προσωπικό 1.200 ατόμων και κέρδη, τη δεκαετία του '80 απασχολούσε 6.000 άτομα και φυσικά με ζημιά.
Η "παραχώρηση" της προβλήτας ΙΙ του Ικονίου, στην Κινέζικη Cosco είναι η μοναδική εξαίρεση αλλά και το χαρακτηριστικό παράδειγμα της ελληνικής πολίτικης παθογένειας.
Ενώ και τα δυο κόμματα (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ) πίστευαν το ίδιο στο θέμα της παραχώρησης λιμενικών υπηρεσιών σε ιδιώτες, άλλα πρότειναν όταν ήταν κυβέρνηση και άλλα όταν ήταν αντιπολίτευση.
Θυμόμαστε όλοι, τις σφοδρές αντιπαραθέσεις στη Βουλή, τις απεργίες διαρκείας, τους ξυλοδαρμούς, τα δακρυγόνα, τους θεατρινισμούς και τόσα άλλα, για την "παραχώρηση" στην Cosco, που έπληξαν την οικονομία και το κύρος της πατρίδας μας.
Τώρα, οι δυο «κυβερνητικοί εταίροι», πρώην πολιτικοί αντίπαλοι, πληρώνουν τις αμαρτίες του παρελθόντος αλλά δυστυχώς στην πλάτη του ελληνικού λαού και της εθνικής του κυριαρχίας.
Τώρα, δεν παραχωρούν απλά μέρος των λιμανιών άλλα νομοθετούν για να τα δώσουν όλα ικανοποιώντας τις απαιτήσεις των δανειστών.
Κρίμα…
ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Υποναύαρχος Λ.Σ. (ε.α)
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω