Δημοσιογράφοι: Μια απεργία που έγινε για να γίνει

Μαζική, δεν θα την έλεγε κανείς τη συγκέντρωση των δημοσιογράφων, στη χθεσινή απεργία. Ούτε και δυναμική. Ήταν κατά κάποιο τρόπο το "από το ολότελα καλή κι η Παναγιώταινα"

Μαζική, δεν θα την έλεγε κανείς τη συγκέντρωση των δημοσιογράφων, στη χθεσινή απεργία. Ούτε και δυναμική. Ήταν κατά κάποιο τρόπο το "από το ολότελα καλή κι η Παναγιώταινα".

Ενώ τα προβλήματα του κλάδου καίνε και τσουρουφλίζουν, οι διαπλεκόμενοι εργοδότες λύνουν και δένουν και απολύουν κατά το δοκούν, ιδιαιτέρως τους συνδικαλιστές, η κινητοποίηση των δημοσιογράφων ήταν -λίαν επιεικώς- σχετικώς μαζική, και απέπνεε κλίμα ηττοπάθειας. Κάτι φυσιολογικό, θα πει κανείς, εάν ληφθεί υπόψιν ότι... ουσιαστικά εξαιτίας των κάθε λογής "συνδικαλιστικών εξαπτέρυγων" των διαπλεκόμενων μεγαλοεπιχειρηματιών αφεντικών, αλλά και της αδυναμίας της Αριστεράς, έχει αποδομηθεί ουσιαστικά ο συνδικαλιστικός πυλώνας των δημοσιογράφων, η ΕΣΗΕΑ, και σταδιακά αποδομείται και ο ασφαλιστικός τους πυλώνας.

Βεβαίως, η απεργία ως "επαναστατική γυμναστική" ορθώς έγινε. Μόνον που δεν συμβάλλει στο παραμικρό στην αντιμετώπιση της λαίλαπας σε βάρος των εργαζομένων στα ΜΜΕ. Ήδη, μετά τον κλάδο της οικοδομής, εκτιμάται ότι το μεγαλύτερο πλήγμα έχει υποστεί ο κλάδος της "ενημέρωσης", αφού σχεδόν οι μισοί εργαζόμενοί της είναι άνεργοι. Πόσο μάλλον, που ακόμα δεν έχουν έλθει τα χειρότερα.

Στη συγκέντρωση, ως συνήθως, ήταν, εκτός από τους συνδικαλιστές, οι πλέον ανήσυχοι του κλάδου. Όχι και τόσο πολλοί, αφού δεν ξεπέρασαν τα 700-800 άτομα, στο σύνολο των περίπου 6.000 εγγεγραμμένων μελών. Πάντως, πολλοί από τους συνδικαλιστές, ιδιαίτερα από τις ονομαζόμενες "εργοδοτικές" παρατάξεις, δεν τόλμησαν αυτή τη φορά να κάνουν την εμφάνισή τους στην κεφαλή της πορείας που ξεκίνησε από τα γραφεία της ΕΣΗΕΑ, στην Ακαδημία, προχώρησε στη Βουλή, και από εκεί στο υπουργείο Εργασίας, στη Σταδίου. Βεβαίως, μεταξύ των συγκεντρωμένων, δεν έλειψαν και κάποια απειροελάχιστα στελέχη (!) επιχειρήσεων, τα οποία προφανώς είχαν κατεβεί για να δώσουν στη συνέχεια την ακριβή εικόνα στα αφεντικά τους ή και για να "ρουφιανέψουν" ποιοί εργαζόμενοι ήταν στην πορεία.

Να σημειωθεί ότι το κλίμα τρομοκρατίας στα ΜΜΕ έχει λάβει πρωτοφανείς διαστάσεις, αφού πολλοί ιδιοκτήτες έχουν φτάσει στο σημείο να απολύουν -ή να εξαναγκάζουν σε παραίτηση- ακόμα και εκλεγμένους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους των εργαζομένων. Στο μεταξύ, οι περικοπές μισθών δίνουν και παίρνουν, ενώ στα περισσότερα ΜΜΕ κυριαρχούν οι διευθυντικές "παρεούλες" των δημοσιογράφων - κολαούζων των διαπλεκομένων ιδιοκτητών. Εκτός όσων κατέβηκαν στην κινητοποίηση, τη δική τους μαζική "διαδήλωση" έκαναν στις καφετέριες του πεζόδρομου της Βαλαωρίτου πάρα πολλά διευθυντικά στελέχη, καθώς και "δημοσιογραφικοί αστέρες" που διέπρεπαν όσο κυριαρχούσε το σύστημα ΠΑΣΟΚ, και δυστυχώς συνεχίζουν να "διαπρέπουν" και σήμερα.

Ανάμεσα στους συγκεντρωμένους εργαζόμενους, δύσκολα έβρισκε κανείς κάποιον που να μην περιγράψει με τα μελανότερα χρώματα τόσο την προσωπική του κατάσταση, όσο και το άθλιο κλίμα που επικρατεί στο "μαγαζί" του. Είναι προφανές ότι η απίστευτα διογκωμένη φούσκα του συστήματος των ΜΜΕ που φτιάχτηκε τις τελευταίες δεκαετίες σκάει με μεγάλο βρόντο και μέσα σε λυγμούς. Και βέβαια, οι χαμένοι είναι κυρίως οι εργαζόμενοι, οι περισσότεροι εκ των οποίων -όπως και άπαντες οι εργαζόμενοι της χώρας- βρίσκονται σε πολύ κακή κατάσταση. Είναι χαρακτηριστικό ότι ήδη διαπιστώνεται, αργά αλλά σταθερά, κύμα εξόδου από τον δημοσιογραφικό κλάδο και αναζήτησης εργασίας εκτός δημοσιογραφίας.

Το μείζον πρόβλημα είναι ωστόσο, ότι εκείνοι οι διαπλεκόμενοι μεγαλοεπιχειρηματίες που κατέστρεψαν τον Τύπο και τα ΜΜΕ, και συνέβαλαν καταλυτικά στο να οδηγηθεί η Ελλάδα στην εξαθλίωση, είναι αυτοί που συνεχίζουν να παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Τα ηνία της διαδοχής τώρα τα έχουν πάρει τα παιδιά τους, "νεογιάπις" των Βορείων Προαστίων, και σπουδαγμένοι στις νεοφιλελεύθερες οικονομικές Σχολές των ΗΠΑ και της Βρετανίας. Αυτοί σήμερα, για μια ακόμη φορά, είναι που θέλουν να κόψουν και να ράψουν στα μέτρα τους το νέο κύκλο που θα ανοίξει, αργά ή γρήγορα, στο νέο τοπίο των ΜΜΕ που θα διαμορφωθεί στην Ελλάδα της κρίσης και μετά. Είναι οι ίδιοι που θέλουν να διαιωνίσουν την κυριαρχία της διαπλεκόμενης ελίτ. Μαζί τους βέβαια, αν και συχνά με άκρως διαφορετικά και συγκρουσιακά συμφέροντα, κινούνται και οι νεοεισελθέντες μεσαίοι και μεγάλοι επιχειρηματίες -και μη- στον χώρο των ΜΜΕ, που θέλουν να γίνουν τα νέα τζάκια της "ενημέρωσης".

Εάν οι δημοσιογράφοι θέλουν να αλλάξουν κάτι, ας σταματήσουν να δίνουν μάχες οπισθοφυλακών, ας πάψουν να ζουν μέσα στο κλίμα της μίζερης απαισιοδοξίας τους, και ας βάλουν φραγμό που θέλουν να τσακίζουν ψυχολογικά καθημερινώς τον Έλληνα πολίτη και έχουν την απαίτηση να είναι οι "ισχυροί" του μέλλοντος. Όσον αφορά τους, πολίτες, καιρός είναι να μάθουν ότι το "αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι", ισχύει μεν, αλλά για τα "εξαπτέρυγα" της "ενημέρωσης" που δεν είναι άλλοι από τον στενό πυρήνα των ανθρώπων των αφεντικών, τους φοβισμένους υπαλληλίσκους - "δημοσιογράφους" και ορισμένους ξεπουλημένους συνδικαλιστές, οι οποίοι πάντως δεν είναι λίγοι. Σίγουρα πάντως, δεν ισχύει για όλους.

Πηγή: antinews.gr