Χαιρετισμός του Δημάρχου Αλεξανδρούπολης Ευάγγελου Λαμπάκη στο 9ο Παγκόσμιο Συνέδριο Θρακών

Στον σύντομο χαιρετισμό του ο δήμαρχος Αλεξανδρούπολης Ευάγγελος Λαμπάκης, ο οποίος κήρυξε και την έναρξη των εργασιών του 9ου Παγκόσμιου Συνεδρίου Θρακών, αναφέρθηκε συνοπτικά στα πλεονεκτήματα της περιοχής, αλλά και σε υστερήσεις

Στον σύντομο χαιρετισμό του ο δήμαρχος Αλεξανδρούπολης Ευάγγελος Λαμπάκης, ο οποίος κήρυξε και την έναρξη των εργασιών του 9ου Παγκόσμιου Συνεδρίου Θρακών, αναφέρθηκε συνοπτικά στα πλεονεκτήματα της περιοχής, αλλά και σε υστερήσεις τονίζοντας ότι «η οποιαδήποτε πληγή της Θράκη ή αντίθετα αναβάθμισή της επηρεάζει τον ίδιο το βασικό κορμό της χώρας», ενώ κατέληξε λέγοντας, «ας ξυπνήσει μέσα μας ο αληθινός, δημιουργικός Θρακιώτης για να κάνουμε την Θράκη... πάλι δυνατή, γιατί μόνο αυτό αξίζει στη Θράκη μας και σε μας τους Θρακιώτες, γιατί μόνο έτσι θα δημιουργήσουμε μια δυνατή Ελλάδα».

Ο χαιρετισμός του Δημάρχου Αλεξανδρούπολης στο 9ο Παγκόσμιο Συνέδριο Θρακών:

Όταν μιλάμε για ανάπτυξη της Θράκης, αυτή παραμένει στο στενότερο εδαφικό της πλαίσιο ή εντάσσεται και αγκαλιάζει την Ελλάδα;

Η οποιαδήποτε πληγή της Θράκη ή, αντίθετα, αναβάθμισή της επηρεάζει τον ίδιο το βασικό κορμό της χώρας;

Αν ανατρέξουμε στην ιστορία, θα δούμε ότι το μεγαλύτερο τμήμα της Θράκης βρίσκεται στην σημερινή Βουλγαρία και Τουρκία. Ας προσέξουμε όλοι, και ιδιαίτερα η Αθήνα, αυτόν το χώρο από τον βόρειο Έβρο μέχρι την Ξάνθη.

Ας σκύψει ο κρατικός μηχανισμός και οι ιθύνοντες κατά τι περισσότερο, έστω, για να δείξουν ότι αντιλαμβάνονται την ευαισθησία της Θράκης και των ισορροπιών της όχι μόνο λεκτικά, αλλά και εν τη ουσία.

Ας «ανακαλύψει, επιτέλους, την Αμερική» με την ψήφιση ενός νέου αναπτυξιακού νόμου με εξειδικευμένα μέτρα μόνο για τη Θράκη.

Αλλιώς, δεν ακούω κανένα και δεν πιστεύω κανένα, όταν μιλάει για τη Θράκη.

Γιατί η Θράκη μένει κλεισμένη ερμητικά στο χώρο της;

Γιατί, όταν φθάνει κατά περίπτωση και με κόπο κάπου πιο πέρα, απαξιώνεται άμεσα είτε ως μη εξαρτώμενη από τον εαυτό της, είτε με τις αρνητικές δήθεν συνέπειες της γειτνίασης με την Τουρκία ή, τέλος, με την ανάμειξη των πληθυσμιακών δεδομένων.

Το Λιμάνι της Αλεξανδρούπολης:
Ως θαλάσσιο πέρασμα και σημείο διαμετακομιστικό που συνδέει όλες τις αγορές από το Γιβραλτάρ, της εγγύς Ανατολής μέχρι και τις χώρες της Βαλτικής μέσω του Μπουργκάς και της Βάρνας.

Η αξία του προσδιορίζεται από την επιμονή και τους αγώνες των γειτόνων στο πέρασμα της ιστορίας για τη διεκδίκησή του. Αποτελεί το μοχλό γενικότερης ανάπτυξης της Θράκης και χρειάζεται η Αθήνα, άμεσα, να προκηρύξει την εκβάθυνσή του για να αξιοποιηθεί περαιτέρω.

Ποταμός Έβρος:
Γιατί αποτελεί φόβητρο για τους γηγενείς και αρνητικό πρόσημο για την οικονομία της χώρας λόγω των συχνών πλημμυρών, όπου κινδυνεύουν ζωές και περιουσίες;

Πού είναι η πολιτεία που έπρεπε σε συνεργασία με τη Βουλγαρία μέσα από έργα στο κοινοτικό πλαίσιο να τον μετατρέψει σε ευλογία και σύμμαχο του αγροτικού τομέα;
Ο τουρισμός της Θράκης μας, με την πλούσια ιστορία από την Ορεστιάδα μέχρι την Ξάνθη αλλά και υψηλής εμβέλειας φυσικά μνημεία, αφέθηκαν στα χέρια της θεάς τύχης.

Η γεωθερμία της Τραϊανούπολης και της Σαμοθράκης; Αποτελεί ισχυρό αναπτυξιακό πόλο για ολόκληρη την Ελλάδα, πλην όμως, παραμένει ανεκμετάλλευτη σε πείσμα του Αθηνοκεντρικού κράτους που αρνείται ακόμη και τη δυνατότητα μεταβίβασης της εκμετάλλευσης στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Τα υφιστάμενα αιολικά πεδία από τα ισχυρότερα της Ευρώπης και η μη εκμετάλλευσή τους αποτελούν αδιάψευστες αποδείξεις ανικανότητας και αδιαφορίας.

Η Σαμοθράκη μας, μοναδικό σε όλο τον κόσμο και για πολλούς λόγους ιδιαίτερο νησί, μαραζώνει όλο και περισσότερο, όταν άλλα νησιά - ξερόβραχοι έχουν βρει το βηματισμό τους.

Ο μη προσδιορισμός της ΑΟΖ για την εκμετάλλευση των ενεργειακών δεδομένων σηματοδοτεί την αδυναμία των εκάστοτε κυβερνήσεων για την ανασυγκρότηση της χώρας μας, γιατί ξεκινάς από εκεί που διαθέτεις συγκριτικό πλεονέκτημα για την περιβόητη ανάπτυξη.

Η αδυναμία της τοπικής αυτοδιοίκησης να αξιοποιήσει το δυναμικό της πηγάζει από το σφιχτό αγκάλιασμά της και την υπαγωγή της στην Αθήνα που στέκει, ιδιαίτερα για τη Θράκη, ως μέγιστος δυνάστης.

Το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο ΘΡΑΚΗΣ ασύνδετο με την τοπική κοινωνία μένει ανενεργό με την στάμπα του κεντρικού κράτους που εδώ και χρόνια μέσα από τις πολιτικές του έχει διαλύσει κυριολεκτικά την παιδεία.

Το πανεπιστήμιο με ισχυρούς πανεπιστημιακούς δασκάλους, εξειδικευμένους, έπρεπε να έχει τροφοδοτήσει τους δήμους με μελέτες προκειμένου να απορροφηθούν κονδύλια για έργα από το ΕΣΠΑ (μοναδικό χρηματοδοτικό πρόγραμμα σήμερα) ιδιαίτερα στη σημερινή άσχημη οικονομική συγκυρία.

Υπάρχει, όμως, για τη Θράκη μας μοναδικό παράδειγμα απ’ όλες, σχεδόν, τις άλλες περιοχές της Ελλάδας και η προσπάθεια ανάποδα αντί της ανάπτυξης η επιλογή της καταστροφής της.

Παράνομη μετανάστευση:
Πάλι η Θράκη με τις τελευταίες πολιτικές επιλογές της Αθήνας είναι το χωνευτήρι όλων αυτών των ενεργειών για να καθαρίσει η Αθήνα εις βάρος της Θράκης.

Κλείνουν τις σχολές αστυφυλάκων Ξάνθης, Κομοτηνής και Διδυμοτείχου και τις μετατρέπουν σε κέντρα υποδοχής παράνομων μεταναστών.

Ενώ υπάρχουν ήδη τρία κέντρα υποδοχής δημιουργούν άλλα τρία χωρίς κανένα στις άλλες 12 περιφέρειες, καταργώντας ακόμα κι αυτό το νεοσυσταθέν της Αμυγδαλέζας στην Αθήνα;

Δεν αντέχω άλλη αδικία, δεν αντέχω άλλα χαρακτηριστικά της Θράκης αρνητικά , κοντά στα ήδη υφιστάμενα (π.χ. Έβρος - τόπος εξορίας) ακόμη ένα, Θράκη - τόπος λαθρομεταναστών, αφού είναι βέβαιο ότι σχεδιάζουν να στοιβάζουν χιλιάδες ψυχές παράνομων μεταναστών.

Χρυσωρυχεία:
Μόνη η τοπική κοινωνία στον Έβρο και τη Ροδόπη παλεύουμε επί 12 χρόνια για να αποτρέψουμε την απόλυτη καταστροφή στη ζωή, την υγεία και το περιβάλλον.

Μιλάω για την επένδυση χρυσωρυχείων από μεγάλες εισηγμένες στα παγκόσμια χρηματιστήρια εταιρείες που δίνοντας καθρεπτάκια όπως άλλωστε οι αποικιοκράτες στους ιθαγενείς τελικά εξολόθρευαν κι αυτούς τους ίδιους παίρνοντας τα πάντα. Εν προκειμένω, μ’ ένα αποικιακό πεπαλαιωμένο μεταλλευτικό κώδικα θα πάρουν όλον το χρυσό μας (πάνω από 500 τόνους) καταστρέφοντας τα πάντα στο διάβα τους και χαρίζοντάς μας το θάνατο.

Τίμημα, λίγες θέσεις εργασίας - θανάτου που δυστυχώς σήμερα, σε αυτό το αρνητικό οικονομικό περιβάλλον, φαντάζουν δήθεν ως αναπτυξιακός παράδεισος ενώ δεν είναι παρά μόνον ένα «πινάκιο φακής», που θα δημιουργήσει στο μέλλον ύφεση και υπανάπτυξη.
Και, αλίμονο, υπάρχουν εντόπιοι βοηθοί εκπληρώσεως δίπλα στους υφιστάμενους της Αθήνας που μας κατέστρεψαν επί 35 ολόκληρα χρόνια και που κάνουν τα πάντα για να δεχθούμε το πινάκιο φακής, χωρίς να ενδιαφέρονται για την αληθινή ανάπτυξη της Θράκης, εργαζόμενοι τελικά για την καταστροφή της.

Όμως, σήμερα περισσότερο από κάθε φορά, πρέπει να πούμε ΟΧΙ, ΟΧΙ, ΟΧΙ, ΟΧΙ, διότι έτσι αναχαιτίζεται, αλλιώς, κάθε προοπτική ανάπτυξης της Θράκης και στον Αγροτικό τομέα και στον Τουριστικό και στο Περιβάλλον μας.

Όσοι δε, εκμεταλλεύονται την οικονομική ύφεση εκμαυλίζοντας συνειδήσεις είναι βέβαιο ότι δρουν προδοτικά εναντίον της Θράκης.

Προξενείο Κομοτηνής:
Πρέπει να πάρει το μήνυμα ότι χριστιανοί και μουσουλμάνοι είμαστε πάνω απ’ όλα Έλληνες και ζούμε αγκαλιασμένοι, γιατί έτσι θέλουμε, ως πρότυπο μοντέλο συμβίωσης που από μόνο του αποτελεί τροχοπέδη κοινωνικής ανισορροπίας στην, ήδη, για πολλούς λόγους ευαίσθητη περιοχή της Θράκης μας.

Ας ξεσηκωθούμε ας δούμε τους αληθινούς αντιπάλους μας, ας ξυπνήσει μέσα μας ο αληθινός, δημιουργικός Θρακιώτης για να κάνουμε τη Θράκη πάλι δυνατή, γιατί μόνο αυτό αξίζει στη ΘΡΑΚΗ μας και σε μας τους ΘΡΑΚΙΩΤΕΣ, γιατί μόνον έτσι θα δημιουργήσουμε μια δυνατή ΕΛΛΑΔΑ.»