Προεκλογικό πυροτέχνημα τα περί 30 "fast track" κέντρων λαθρομεταναστών

Το διαρκές ναυάγιο του μεταναστευτικού στο προεκλογικό πέλαγος

Μια από τις πτυχές που συνθέτουν την νεοελληνική υποκουλτούρα είναι η απώθηση κάθε ενοχλητικής ή εν δυνάμει επικίνδυνης κατάστασης στην ζωτική ακτίνα οποιουδήποτε άλλου πλην ημών.

Δεν έχει σημασία αν πρόκειται για αναγκαία υποδομή, εγκατάσταση βιολογικού καθαρισμού λυμάτων, εργοστάσιο ταφής απορριμμάτων, πυλώνα υψηλής τάσης, κεραία τηλεφωνίας ή... άλλο παρόμοιο.

Δεν έχει σημασία αν πρόκειται για αμαξοστάσιο, σωφρονιστικό ίδρυμα, θεραπευτική μονάδα απεξάρτησης, ή χώρο κλειστής παραμονής αλλοδαπών. Σημασία έχει να είναι μακριά από μας και την κοινότητα μας, έξω από το χώρο συμφερόντων μας. Με αυτή την λογική αναπτύχθηκε και η μοντέρνα πολιτική δραστηριότητα που αναδείκνυε τους τοπικούς και κεντρικούς μικροπολιτικούς ήρωες, αναλόγως της επιτυχίας τους στην εξυπηρέτηση της λογικής αυτής.

Αυτά τα μικρά περιφερειακά επιτεύγματα οδηγούν ανέκαθεν στα μεγαλοπρεπή κεντρικά ναυάγια πάνω σε θέματα ζωτικής σημασίας όπως είναι η αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προβλήματος. Η διόγκωση του συγκεκριμένου εθνικού ζητήματος στα τρέχοντα επίπεδα οφείλεται στην ευκαιριακή και αποσπασματική του αντιμετώπιση επί σειρά ετών.

Για πάνω από τρία χρόνια, τρεις διαφορετικές κυβερνήσεις δεν μπορούν να συγκροτήσουν οργανωμένους χώρους παραμονής αλλοδαπών μέχρι να ξεκαθαριστεί ποιοι δικαιούνται προστασίας και ασύλου και ποιοι πρέπει να επιστρέψουν στις χώρες προέλευσης τους. Δεν μπορούν γιατί το εφιαλτικό προηγούμενο του Αγίου Παντελεήμονα τρομάζει κάθε κοινότητα που παρακολουθεί αυτό το κοινωνικό δράμα και νομίζει ότι θα το μεταφέρουν στη γειτονιά του.

Δεν μπορούν γιατί ο μεγάλος πόνος πιάνει τους ιθύνοντες σε προεκλογικές περιόδους, είτε πρόκειται για εθνικές είτε για αυτοδιοικητικές εκλογές. Δεν μπορούν, γιατί οι τοπικές κοινωνίες εκλαμβάνουν την επιλογή της περιοχής τους, ως αδυναμία τους να μεταφέρουν το άχθος στις πλάτες των διπλανών.

Έλεγε ο Χρήστος Παπουτσής ότι η Ν.Δ. απέτυχε με τους χώρους κράτησης επειδή έκανε επικοινωνιακή διαχείριση των περιοχών και τις έκαψε. Και ο ίδιος απέτυχε παρότι προεεπέλεξε τις περιοχές και προσπάθησε να τις επιβάλει με νόμο. Τώρα ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης καταφεύγει στο μικτό σύστημα των προανακοινώσεων, όπως έγινε με την Κοζάνη και του fast track των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου.

Σκοπός η νομοθετική σύσταση 30-40 κέντρων στις περιφέρειες με συνολική χωρητικότητα περίπου 30 χιλιάδων μεταναστών, πριν τις εκλογές. Προβαλλόμενο αντισταθμιστικό κοινωνικό όφελος μια θέση ποικίλης εργασίας στην περιοχή για κάθε κρατούμενο, με σκοπό την απέλαση μετανάστη. Ακόμη κι αν αυτό λειτουργήσει με ευρωπαϊκούς όρους σε ό,τι αφορά τις συνθήκες κράτησης, οι αντικειμενικές δυνατότητες επιστροφών τέτοιας κλίμακας είναι μη ρεαλιστικές. Έτσι σύντομα στα κέντρα θα επικρατήσει κορεσμός, ενώ οι ροές έχουν μεγάλη δυναμική, που για να ανακοπεί εξ αιτίας του εγκλεισμού των εισερχομένων χρειάζεται να περάσουν δυο - τρία χρόνια.

Μαζί με τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό και την χρεοκοπία η χώρα έχει χάσει προ πολλού τον έλεγχο πάνω σε κορυφαία ζητήματα όπως αυτό του μεταναστευτικού και οι προεκλογικές αναλαμπές σε περιβάλλον κοινωνικής ακαμψίας και πολιτικής ρευστότητας έχουν την δυναμική του πυροτεχνήματος.

Πηγή: newsit.gr (Γιώργος Μαρνέλλος)