Η μεγάλη βιοποικιλότητα και ποικιλομορφία που παρουσιάζει το παράκτιο οικοσύστημα είναι απόρροια της δυναμικής εξέλιξης της Φύσεως εδώ και εκατομμύρια χρόνια. Δυστυχώς η μεγάλη ζήτηση κατά την θερινή περίοδο για παραλίες και χαλάρωση με τα καλοκαιρινά μπάνια και τα πάσης φύσεως θαλάσσια σπορ εκθέτει το εύθραυστο αυτό οικοσύστημα σε μεγάλους κινδύνους, οι οποίοι οφείλονται στην παρουσία του ανθρώπου και στις λογής λογής δραστηριότητες που ασκεί μέσα σε αυτό...»
Η αλιεία και ο τουρισμός είναι οι δυο σημαντικότερες οικονομικές δραστηριότητες, η βιωσιμότητα των οποίων είναι άμεσα συνυφασμένη με την "υγιεινή" κατάσταση αυτών των οικοσυστημάτων. Στην κατεύθυνση της προώθησης της αειφόρου διαχείρισης των παράκτιων ζωνών η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ορίζει την Ολοκληρωμένη Διαχείριση της Παράκτιας Ζώνης (ΟΔΠΖ) ως μια δυναμική, πολυτομεακή και επαναληπτική διαδικασία. Ειδικότερα περιλαμβάνει στο σύνολό της τον κύκλο της συλλογής των πληροφοριών υπαίθρου, του σχεδιασμού, της λήψης αποφάσεων, της διαχείρισης και της παρακολούθησης της εφαρμογής.
Απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία της ΟΔΠΖ είναι η καθολική συμμετοχή και σύμπραξη όλων των εμπλεκόμενων φορέων συμπεριλαμβανομένης και της ίδιας της κοινωνίας. Η Ελλάδα διαθέτει μια απείρου κάλλους ακτογραμμή, που υπερβαίνει τις 16.000 χιλιόμετρα και η οποία είναι εκτεθειμένη σε πολλούς κινδύνους. Παρά την υιοθέτηση των ευρωπαϊκών οδηγιών για την προστασία των ευαίσθητων αυτών οικοσυστημάτων η διατήρηση και διαχείριση των παράκτιων περιοχών βρίσκεται σε βρεφικό στάδιο στην Χώρα μας. Γενεσιουργός αιτία για αυτή την κατάσταση είναι η έλλειψη ενιαίου και ικανοποιητικά θεσμοθετημένου νομικού πλαισίου για την ΟΔΠΖ, με άμεσο επακόλουθο να ρυθμίζεται η διαχείριση και προστασία των παράκτιων περιοχών από αποσπασματικές και κατά περίπτωση τομεακές πολιτικές.
Κομβικά βήματα προς την σωστή κατεύθυνση της συντεταγμένης πολιτικής προστασίας των παράκτιων οικοσυστημάτων, που θα έπρεπε να έχουν προηγηθεί, αποτελούν η ενσωμάτωση της Θαλάσσιας Στρατηγικής στο Ελληνικό Δίκαιο, ο προσδιορισμός νέων θαλάσσιων περιοχών προς ένταξη στο Δίκτυο Natura 2000, ο εμπλουτισμός και η επικαιροποίηση των επιστημονικών στοιχείων που αφορούν τον παράκτιο και θαλάσσιο χώρο. Και βέβαια όλα τα παραπάνω προτεινόμενα μέτρα αποτελούν εν δυνάμει πρωτοβουλίες της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων & Αλιείας και των συμβούλων - εξειδικευμένων επιστημόνων αυτής, που άμεσα θα πρέπει να δρομολογηθούν!!!
Χρήστος Κ. Γκιουμουσίδης
Γεωτεχνικός – Δασολόγος
Master στην Περιβαλλοντική Πολιτική και Ολοκληρωμένη Ανάπτυξη της Υπαίθρου
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω