του Νίκου Παπανικολόπουλου
1941. Η Κατοχή! Μία απαίσια περίοδος που η Πατρίδα μας στέναζε κάτω από το σιδερένιο πέλμα αδίστακτου βάρβαρου κατακτητή. Για αυτούς που την έζησαν - ελάχιστοι επιζώντες σήμερα - αποτελεί, έναν εφιάλτη. Για μας τους άλλους, που κάθε τέτοια εποχή, τη φέρνουμε στο νου μας μέσα από τις περιγραφές και τις συγκινητικές διηγήσεις του τότε, αποτελεί χρέος τιμής.
Οκτώβρης ήταν και τότε που άρχιζαν τα δεινά… Οκτώβρης είναι και σήμερα. 2011, 70 χρόνια μετά…
Η Πατρίδα μας που δίδαξε την οικουμένη ηρωισμό, που γνώριζε να ανασταίνει την ελπίδα μέσα από την προσωπική της θυσία, σήμερα, βρίσκεται ταπεινωμένη στην παγκόσμια κοινή γνώμη, τους Διεθνείς και Ευρωπαϊκούς Οργανισμούς. Οικονομικά εξαθλιωμένη, καταχρεωμένη, χωρίς οράματα, χωρίς ελπίδα, δίνει «γη και ύδωρ» για κάθε δανειακή σύμβαση, προτεινόμενη επένδυση και θέση εργασίας.
Ο αντικαγκελάριος της Γερμανικής κυβέρνησης και υπουργός Οικονομίας, Φίλιπ Ρέσλερ, ήρθε στην Ελλάδα, την Πέμπτη 6 Οκτωβρίου, φέρνοντας ένα σχέδιο αναπτυξιακού χαρακτήρα για μεγάλες επενδύσεις στην πατρίδα μας, από το «καλαματιανό» λάδι και τα φωτοβολταϊκά μέχρι τους αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου, από Γερμανούς επιχειρηματίες και όχι μόνο.
Για να υλοποιηθούν όμως αυτά, η Ελλάδα, οφείλει να δεχθεί μια σειρά υποχρεώσεων όπως, μόνιμη επιτροπεία ομάδας τεχνοκρατών που θα αναλάβουν τις αποκρατικοποιήσεις και το ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας, εξάλειψη κάθε είδους γραφειοκρατικών εμποδίων που θα συναντούν οι ξένοι επενδυτές, διευθέτηση των διαφορών μας με τις Γερμανικές επιχειρήσεις που έχουν δουλειές στην Ελλάδα κ.α.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται με τους ίδιους τραγικούς πρωταγωνιστές που θέλουν να αψηφούν τα σκληρά διδάγματα που εισέπραξαν οι πρόγονοί τους.
Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι δεν μας φταίνε μόνον οι άλλοι είτε λέγονται κερδοσκόποι, είτε ξένα συμφέροντα, είτε ξένοι επενδυτές, είτε πολιτικοί. Όλοι μας συμβιβαστήκαμε με πλάνες πολιτικές επιλογές και τις κάναμε νοοτροπία μας.
Υπάρχει μερίδιο ευθύνης του καθενός μας για το σημερινό κατάντημα. Δεν είναι όμως ώρα να ψάχνουμε για ενόχους και ποσοστά ευθύνης. Τώρα επειγόμαστε για λύσεις.
Τους άλλους δεν μπορούμε να τους αλλάξουμε. Τη δική μας όμως νοοτροπία και ζωή έχουμε χρέος αλλά και τη δυνατότητα να τις διορθώσουμε. Η επανάσταση ας αρχίσει από την αλλαγή του εαυτού μας. Αυτό είναι το πιο ηρωικό.
Μη λυγίσουμε μπροστά στην οικονομική χρεωκοπία. Αυτή ήδη τη ζούμε. Να αρνηθούμε τη χρεωκοπία της αξιοπρέπειάς μας, της ιστορίας μας, της εθνικής μας συνείδησης. Αυτά μπορούμε και πρέπει να τα διεκδικήσουμε.
Η γιορτή Της Αγίας Σκέπης Της Υπεραγίας Θεοτόκου την οποία η Εκκλησία μας, έχει μεταθέσει από την 1η, στις 28 Οκτωβρίου, για να συνεορτάζουμε και τη διάσωση - απελευθέρωσή μας από τον Ιταλογερμανικό ζυγό, αποκτά ιδιαίτερη σημασία στους χαλεπούς καιρούς μας.
ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ Νικόλαος
Πτυχιούχος Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω